Κοκκινοσκουφίτσα

157 24 26
                                    

Πρέπει να είχαμε κοιμηθεί όλοι γιατί δεν πήραμε καν χαμπάρι ότι κάποιος χτυπούσε την πόρτα. Εγώ προσωπικά το κατάλαβα μόνο όταν άκουσα την Λιν να φωνάζει από επάνω κάποιος από εμάς να ανοίξει, και μάλιστα έπρεπε να σηκώσω την Σάρα από πάνω μου πριν το κάνω. Άνοιξα την πόρτα και αμέσως μπήκε μέσα σαν σίφουνας ένα μικρό κοριτσάκι το οποίο με αγκάλιασε και ας κόντεψα να πέσω κάτω από την έκπληξη. Τι στο καλό πια. Γιατί κάθε φορά που ανοίγω την πόρτα με την τσίμπλα στο μάτι πρέπει κάποιος να με αγκαλιάζει με τόση δύναμη, το κάνουν επίτηδες;

Το κοριτσάκι ήταν ίσα ίσα αρκετά ψηλό για να φτάνει μέχρι το στομάχι μου αλλά παρόλα αυτά έσφιξε με αρκετή δύναμη. Μπροστά μου βρισκόταν επίσης και η Κάθριν η οποία έδειχνε κουρασμένη, και προσπαθούσε να πάρει την μικρή από επάνω μου. Το κοριτσάκι όμως δεν καταλάβαινε τίποτα, εκεί επάνω μου.

"Έλα τώρα Κάθριν δεν μπορώ να αγκαλιάσω για λίγο τον θείο Κρις; Είναι τόσο ζεστός που θυμίζει αρκουδάκι". Τότε ήταν που ξύπνησα τελείως. Θείος; Αρκουδάκι; Από ποτέ έγινε θείος και από ποτέ θυμίζω αρκουδάκι; Τότε κατάλαβα ότι την γνώριζα αυτήν την φωνή.

"Για να δούμε. Ένα μικρό κοριτσάκι, με μια γλυκιά φωνούλα, κοτσιδακια, και έναν μοναδικό τρόπο για να με κάνει να νιώθω άβολα. Πρέπει να είσαι η Αλεξάνδρα, η αδερφή του Λίο. Τι σε φέρνει εδώ κοτσιδουλα"; Τότε το κοριτσάκι σήκωσε το κεφάλι της επάνω και άρχισε να γελάει σαν να έβλεπε μπροστά της το ποιο αστείο πράγμα του κόσμου.

"Βαρέθηκα να περιμένω τον Λίο να γυρίσει και ήρθαμε να τον ψάξουμε. Η Κάθριν δεν μπορεί να παίξει άλλο και εσύ πάντα λες τις καλύτερες ιστορίες όποτε τρεις νίκες σε μια". Ειλικρινά αυτή η αδερφή του Λίο θα με κάνει να γεράσω πριν την ώρα μου, και δεν είναι καν δικό μου παιδί. Αν είναι τόσο κουραστικό φαντάσου πως θα είναι τα δικά μου παιδιά, και ήμουν και πολύ πιο δύσκολο παιδί από αυτήν.

"Ποιος είπε τρεις να τον μαλώσω. Τέσσερις είναι οι νίκες σου. Πρώτον βρήκες τον αδερφό σου, δεύτερον κούρασες την αδερφή μου και την έκανες να μην προσέξει τα μαλλιά της που είναι άνω κάτω, έπαιξες ένας θεός ξέρει πόσο καούρα θα ακούσεις μια ιστορία". Σήκωσα την Αλεξάνδρα στην αγκαλιά μου και αυτή αμέσως ξάπλωσε επάνω στο στήθος μου και άρχισε να ακούει την καρδιά μου όπως πάντα. Μπροστά μου η Κάθριν είχε μαρμαρωσει και έβγαλε το κινητό της για να ελέγξει τα μαλλιά της πριν αρχίσει να ουρλιάζει σαν υστερική και μετά μπήκε μέσα και πήγε κατευθείαν  στο μπάνιο.

Φτιάχνοντας Το Πεπρωμένο (Ο Μαύρος Λύκος Βιβλίο 3) [Now Completed] Where stories live. Discover now