Φτιάχνοντας Το Πεπρωμένο (Ο Μαύρος Λύκος Βιβλίο 3) [Now Completed]

Αντίστροφη Σύνδεση

Αφού εξήγησα την κατάσταση στον Λίο οι τρεις μας μείναμε σιωπηλοί για αρκετή ώρα. Ο Λίο προφανώς και σκεφτόταν το τι να κάνει μιας και αυτό δεν μπορούσε να συνεχίσει, ο Jacob περίμενε και σκεφτόταν ότι θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς στην κατάσταση του. Εγώ από την άλλη μεριά περίμενα την απόφαση του νεαρού άλφα ενώ παράλληλα παρατηρούσα τον άντρα δίπλα μου.

Καθόταν σε μια καρέκλα με το κεφάλι σκυμμένο στο έδαφος, όχι επειδή βρισκόταν μπροστά στον άλφα, μπορούσα να καταλάβω ακόμα και χωρίς τις ικανότητες μου ότι απλά ήταν πέρα από απορροφημένος στις σκέψεις του. Όσο περισσότερο τον κοιτούσα έβρισκα πολλά στοιχεία που είχα με τον άντρα. Έδειχνε να τον επηρεάζει οτιδήποτε κακό γινόταν γύρω από αυτόν και είχε την τάση να νιώθει πως είναι δική του ευθύνη. Ήταν σιωπηλός όταν δεν ήθελε να συζητήσει κάτι ακόμα και αν του είχαμε δώσει την ευκαιρία πολλές φορές να βγάλει την ενοχή από μέσα του. Ακόμα και ο τρόπος που προσπαθούσε να κρύψει την θλίψη του πίσω από μια μάσκα ήταν παρόμοιος με τον δικό μου.

Όταν ο Λίο τελικά έφτασε σε μια απόφαση φαινόταν λες και ολόκληρος ο κόσμος του Jakob κρεμόταν από τα λόγια του. "Υπάρχει κανένας τρόπος για να σταματήσουμε την σύνδεση;". Ήξερα ότι θα ρωτούσε κάτι τέτοιο, ποτέ δεν ήθελε να κάνει κάτι που θα είχε αρνητικές επιπτώσεις και ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη μου που σύντομα όμως χάθηκε καθώς υπήρχαν μόνο δύο τρόποι.

"Ή θα πρέπει να του πάρω την μαγεία μέσα του, άρα να τον κάνω άνθρωπο. Η άλλη επιλογή είναι πιο... Μόνιμη αλλά δεν θέλω καμιά από τις δύο". Αμέσως κατάλαβαν και οι δυο ποια ήταν η δεύτερη και φυσικά δεν θα την ήθελαν ούτε αυτήν. "Δεν μπορείς να το κάνεις χωρίς να τον κάνεις άνθρωπο";

Κανονικά αν η μαγεία μέσα του δεν ήταν τόσο ενωμένη μαζί του ίσως να μπορούσα. Θα μπορούσα να σφράγισε την μαγεία κάπου, όχι εγώ δηλαδή αλλά μια μάγισσα αλλά τώρα η κατάσταση ήταν διαφορετική. "Φοβάμαι πως όχι. Η μαγεία έχει ενωθεί και έχει τροποποιήσει το γονίδιο του λυκανθρώπου μέσα του. Δεν μπορώ να το απομονώσω, μπορώ μόνο να πάρω αυτήν την σπίθα που του επέτρεψε από την αρχή να είναι λυκάνθρωπος μαζί με το γονίδιο και να κάνω το σώμα του να τα δέχεται ως ξένους οργανισμούς. Φυσικά μετά από αυτό δεν θα μπορέσει παρά να ζήσει ως άνθρωπος, δεν θα καταφέρει ποτέ να επαναφέρει το γονίδιο, θα μπορούσε να τον σκοτώσει μια τέτοια προσπάθεια".

Καθίσαμε έτσι για λίγο και μετά ο Λίο κοίταξε τον Jakob και αυτός σήκωσε το κεφάλι. "Δεν μπορώ να σε σκοτώσω, και δεν μπορώ να σε αφήσω να φύγεις ή να σε διώξω γιατί δεν ξέρω αν θα γίνεις πιόνι κανενός. Συμφωνείς να ζήσεις ως άνθρωπος, η επιθυμείς να βρούμε μια άλλη λύση;".