Φτιάχνοντας Το Πεπρωμένο (Ο Μαύρος Λύκος Βιβλίο 3) [Now Completed]

Ο Περήφανος Ξιφομάχος

Προειδοποίηση κατά το τέλος υπάρχει μια σκηνή που περιέχει πολύ βία και το αποτέλεσμα είναι πολύ αίμα και μεγάλα κοψίματα. Σχεδόν όλο το αίμα φεύγει από το σώμα του θύματος. Διαβάστε αν θέλετε δεν είναι πολύ λεπτομερείς αλλά είναι δυνατή η εικόνα.

"Φυσικά και γνωρίζω". Διέκοψα τον Abel από ότι και αν έλεγε. Δεν ήξερα καν ότι μιλούσα, ένιωθα περισσότερο σαν να σκεφτόμουν ακόμα και αν αυτές οι σκέψεις είχαν την μορφή λέξεων που δεν ήξερα ότι έλεγα. "Πολύ παλιά, στην εποχή που οι άνθρωποι ακόμα γνώριζαν για την ύπαρξη του υπερφυσικού, υπήρχε ένας άντρας μόλις που τολμούσαν να πουν το όνομα του. Στην πραγματικότητα κανένας δεν ήξερε το όνομα του, γνώριζαν μόνο αυτό που του έδωσαν οι ιστορίες, και όλες ξεκινούσαν από την πόλη των λυκανθρώπων στο απαγορευμένο δάσος.

Όσοι ζούσαν εκεί τον ήξεραν ως έναν ξιφομάχο που προστάτευε την πόλη. Δεν πήγαινε πουθενά χωρίς το σπαθί του και πότε δεν μιλούσε σε κανέναν από όσους τον έβλεπαν. Ο μόνος που φαινόταν να μπορεί να του μιλήσει ήταν ο βασιλιάς, και όλοι ξέρανε ότι δεν μιλούσε ούτε καν στα αδέρφια του. Το καθήκον του ήταν να πολεμάει στην θέση του βασιλιά σε κάθε πρόκληση, και το έκανε ακόμα και αν δεν το ήθελε. Αντιμετώπισε αμέτρητους πολεμιστές, κάποιους με ξακουστά όπλα, άλλους με ικανότητες που πίστευαν ότι ήταν θεϊκές, και άλλους με πανοπλίες που λεγόταν ότι ήταν αδιαπεραστες, αλλά όλοι έχασαν την ζωή τους στο διάβα του.

Αυτό που τον έκανε τρομακτικό όμως δεν ήταν η εμφάνιση του, ούτε το όπλο του, αλλά η περηφάνια του. Ήταν το πιο περήφανο πλάσμα στον κόσμο, αρκετά για να πολεμάει χωρίς πανοπλία, αρκετά για να μην αγγίζει καν τους αντιπάλους του. Η περηφάνια του ήταν τόσο μεγάλη που είχε επεκταθεί και στο δίχρωμο ξίφος του που μπορούσε να κόψει τα πάντα. Η κόψη του δεν σταματούσε σε τίποτα και όταν κουνιόταν κανένας δεν μπορούσε να το δει τόσο γρήγορα που έκοβε, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα είχε την ικανότητα να κόψει τον πιο μεγαλόσωμο άντρα σε κομμάτια και πάλι να φαίνεται σαν να μην κουνήθηκε από την θέση του.

Αυτός ο άντρας δεν μιλούσε σε κανέναν θεωρώντας τους πάντες κατώτερους, δεχόταν κάθε πρόκληση μόνο και μόνο για να δείξει σε όποιον τον προκαλούσε ότι έκανε το τελευταίο του λάθος, δεν υποχωρούμε ποτέ... Στο τέλος του σώθηκε το όνομα ο περήφανος Ξιφομάχος και μιας και κανένας δεν ήξερε το πραγματικό του όνομα, του σώθηκε στο όνομα Pride όπως και η αμαρτία που κουβαλούσε όπου και αν πήγαινε.