Het was laat in de middag toen Sanne slaperig de slaapkamer uit kwam sloffen. Dawn stond in de keuken te rommelen.
'Ik heb alleen een maar paar Fig Newtons om te eten,' zei Dawn.
Sanne pakte een vijgenreepje aan. Haar ogen waren nog niet helemaal open, als een pasgeboren poesje.
'Wat gaan we vandaag doen?' vroeg Sanne.
'Weet ik niet,' zei Dawn. 'We kunnen gewoon hier blijven.'
Sanne keek verbaasd.
'Hier blijven? Wat is hier te doen?'
'Even uitrusten,' zei Dawn. 'Als het donker wordt kunnen we in tuin zitten zonder dat de buren ons zien.
'Ja doei,' zei Sanne, 'ik ben de halve wereld met jou overgevlogen, zonder toestemming van mijn ouders. Ik zit straks tot over mijn oren in de shit, dus ik wil wel iets leuks doen hier. Ga je me jouw land laten zien of ben je alleen maar op de vlucht?'
Ze stak de Newton in haar mond.
'Ok,' zei Dawn. 'Dan gaan we morgen naar mijn oude school. Op zondag hangen daar mijn vrienden meestal rond. Maar verwacht er niet teveel van. Ze zijn misschien niet jouw type.'
Stiekem dacht Dawn dat het ook andersom kon zijn: dat Sanne niet hun type zou zijn. Ze wilde niet te veel bezig zijn met wat anderen van haar vonden, maar het was ingewikkeld nu haar twee losse werelden bij elkaar kwamen.
'Deze dingen zijn lekker trouwens,' zei Sanne.
Sanne pakte nog een paar Fig Newtons van het aanrecht en ging douchen. Dawn wachtte tot ze de kamer uit was tot ze haar telefoon oppakte. Ze stuurde een berichtje naar haar voormalige beste vriendin, Riley.
Dawn: Ik ben terug.
Ik kom morgenochtend naar het veld bij school.
Riley: Zou best kunnen dat we daar dan zijn ja
Dat komt ook niet erg enthousiast over, dacht Dawn. Ze hoorde de douche lopen. Sanne had de badkamerdeur open gelaten. Ze kreeg nog een berichtje.
Riley: Travis is naar je op zoek trouwens
Dawn: Hoezo
Wat moet hij van me
Riley: Ben je dom ofzo
Hij is toch je vriendje
Het is toch niet uit?
Dawn moest diep nadenken. Het voelde uit, dat wist ze wel. Maar ze herinnerde zich niet dat ze het had uitgemaakt met Travis. Ze had zo vaak ruzie met hem gehad, en toen ze verhuisde was dat niet anders. Ze had niet verwacht hem ooit nog te zien, dus ze had niet gedacht aan een officiële breakup. Bovendien had ze van hem ook helemaal niets gehoord al die weken, niet één berichtje. De douche stopte en Dawn verwijderde de conversatie met Riley uit haar telefoon. Hoe ging ze dit uitleggen morgen? De grootse terugkeer van Dawn van Rijssel pakte anders uit dan ze had verwacht.
JE LEEST
STORM SEASON (Nederlands)
Teen Fiction*#2 Tienerfictie feb 2017* De Amerikaanse Dawn moet naar Amsterdam verhuizen. Ze haat het in Nederland en besluit terug te vluchten naar Oklahoma. Ondertussen wordt ze nog verliefd ook... Begonnen: 21-01-2017 Geëindigd: 27-05-2017