STORM SEASON (Nederlands)

Bonushoofdstuk

Dawn liep door de Haarlemmerstraat, van haar huis naar dat van Sanne. Het was pas zeven uur 's avonds maar er liepen al genoeg toeristen op straat die dronken of stoned waren, of een combinatie van beiden. Een groep van vier jongens aan de overkant van de straat maakte veel lawaai.

'Mooie tieten!' riep een van hen naar Dawn. Zijn vrienden lachten.

'Fuck off!' riep ze terug in haar Amerikaanse accent.

'Die kuttoeristen altijd,' hoorde ze hem tegen zijn vrienden zeggen. Ze liep maar gewoon door. Ze was de idioten in het centrum van Amsterdam inmiddels wel gewend. In de drie maanden dat ze hier nu woonde was ze erachter gekomen dat dronken studenten het vervelendst waren, op de Britse toeristen na natuurlijk. Elk woord dat je zei zorgde ervoor dat het langer duurde voor ze weggingen, dus je kon ze beter negeren. 

Toen ze bijna bij Sanne was werd ze gebeld.

'Met Dawn.'

'De grote Dawn van Rijssel was terug in Oklahoma en ik heb dat gemist?'

'Kev!' riep ze.

Kev was een oude vriend van haar vader. In zijn overwoekerde tuin hadden Dawn en Sanne de mountainbikes gevonden waar ze drie dagen op hadden rondgereden in Lone Grove.

'Klopt het dat je in mijn huis bent geweest?' vroeg hij.

'Sorry,' zei Dawn. 'We hebben alleen wat water gedronken in de keuken.'

'Had ik de deur maar op slot moeten doen,' zei Kev.

Dawn lachte. Kev bedoelde het als grap: op het platteland in Oklahoma deed bijna niemand zijn deur op slot.

'Mijn sleutelbos is vier keer zo groot geworden in Nederland,' zei ze. 'Ik moet vier sloten openen voor ik thuis ben.'

'Ach, het leven in de grote stad,' zei Kev. 'Liever jij dan ik. Ik heb een vraagje voor je: waar zijn die mountainbikes gebleven?''

'Bij Jordan thuis. Haar vriend heeft ons naar het vliegveld gebracht in zijn truck.'

'Ik snap wel dat je ze hebt gebruikt,' zei Kev. 'Maar ik had die fietsen gekregen van je vader en ik wilde ze verkopen. Ik kan die paar tientjes goed gebruiken eerlijk gezegd.'

'Oh, sorry!' zei Dawn. 'Je hebt gelijk. Ik ga er meteen voor zorgen dat het geregeld wordt ok?'

'Thanks Dawn. Doe je de groeten aan je vader.'

'Doe ik. Het spijt me echt.'

'Don't worry about it. Succes daar.'

'Bye.'

Toen ze had opgehangen stuurde Dawn meteen een berichtje naar Jordan.

Dawn: Hey Jo. Ik heb een probleem: de mountainbikes moeten terug naar hun rechtmatige eigenaar. Kun jij me helpen?

Jordan: Jo?? Heb je een nieuwe nickname voor me bedacht?

Dawn: Wat vind je ervan?

Jordan: Zal ik jou maar Da noemen dan? Nee, nog beter: the big D. Goed toch?

Dawn: Oké oké, vergeet de nickname. Maar die fietsen? Ze moeten naar Ardmore

Jordan: Stuur het adres maar dan laat ik Ethan de fietsen brengen

Dawn: Haha jij hebt een goed getraind vriendje. Ethan is awesome

Jordan: Ja he? Ik ben nog steeds in love en we hebben nu al een half jaar

Dawn: Wow. Hij is the one

Jordan: Maybe

Dawn: Anyway, bedankt voor je hulp. Wel naar Amsterdam komen binnenkort hè? Sanne kan niet wachten tot je hier bent

Jordan: Kijk maar uit. Straks pak ik haar van je af 

Dawn: Haha :D Je zegt net dat je in love bent

Jordan: Ik kan altijd wel een side chick gebruiken :p

Dawn belde aan en Sanne deed open.

'Je krijgt de groeten van Jordan: ze vindt je lekker en wil je als side chick,' zei Dawn.

'Eindelijk' zei Sanne lachend. 'Ik smacht naar haar sinds we terug zijn.'

'Dat zei ik ook al tegen haar,' zei Dawn. Ze liep langs Sanne naar binnen en keek opeens recht in de verschrikte ogen van Sanne's moeder. Dawn kreeg verschrikkelijk de slappe lach toen Sanne aan haar moeder probeerde uit te leggen dat ze dat maar voor de grap zeiden.

'Je had ook wel even kunnen helpen in plaats van alleen te lachen,' zei Sanne later op haar kamer. Ze lag in Dawn's armen op bed.

'Had gekund,' zei Dawn.

Ze gaf Sanne een kus op haar achterhoofd.

-

Nu is het echt voorbij. Alvast mijn excuses als ik niet op je berichtje reageer, ik heb niet zo heel veel tijd en mijn inbox is vaak vol. Maar ook als ik niets terugstuur vind ik je geweldig! Ik voel me vereerd dat je je kostbare tijd hebt besteed aan het lezen van alle 45 hoofdstukken. 

Stufkin