Daar stonden ze dan voor de dichte deur. Dit stond wel in de top tien van meest ongemakkelijke momenten uit haar leven, dacht Dawn. Sanne stond achter haar en porde haar in haar schouder.
'Wat?'
'Bel aan,' zei Sanne.
'Volgens mij heb je Jordan's subtiele hint gemist,' zei Dawn. 'Ik krijg lichtelijk het idee dat ze niet op mij zit te wachten.'
'Aanbellen.'
Dawn zuchtte en drukte nog een keer op de bel. Aan de andere kant van de deur klonk dezelfde zeurderige pieptoon, alsof de batterij van de bel vervangen moest worden. Jordan deed weer open.
'Meen je dit serieus?' zei Jordan.
'Ik ben Shawna,' zei Sanne. Ze stak haar hand uit.
'Jordan.'
'Zat jij met Dawn in de klas?' vroeg Sanne.
'Nee. Tenminste, al heel lang niet meer,' zei Jordan. 'We zaten samen op Middle School.'
Dat weet Sanne allemaal al, dacht Dawn. Maar ze was blij dat iemand een gesprek met Jordan lopend kon houden. Jordan en Sanne liepen het huis in en Dawn ging achter ze aan. Binnen was de eettafel bezaaid met boeken en huiswerk van Jordan. Overal op de grond lag kleding. Het was eigenlijk een enorme rotzooi.
'Woon je hier alleen ofzo?' vroeg Sanne terwijl ze verbaasd om zich heen keek.
Jordan lachte.
'Dit weekend wel. Mijn ouders zijn weg.'
Ze gingen zitten, Sanne aan de kop van de tafel en Jordan en Dawn tegenover elkaar. Jordan schonk drie glazen cola in uit een reusachtige fles van minstens 3 liter.
'Waar zijn je ze naartoe?' vroeg Sanne.
'Een weekend naar Choctaw.'
'Choctaw is een casino bij de grens met Texas,' zei Dawn.
'Rare naam,' zei Sanne.
'Het zijn native Americans volgens mij,' zei Jordan.
'Als je ouders winnen kunnen ze mooi het huis eens laten schilderen,' zei Dawn lachend, maar het werd meteen duidelijk dat gokken geen goed onderwerp was om grappen over te maken. Jordan keek Dawn boos aan en negeerde haar.
'Wat hebben jullie tot nu toe gedaan hier?' vroeg Jordan aan Sanne.
'Oh! Sanne's ogen begonnen te glinsteren. 'Ik heb vanochtend een breakfast burrito gegeten!'
'Ok.'
'Dat is een wrap, maar dan met ei en kaas enzo.'
'Ze weet heus wel wat een breakfast burrito is,' zei Dawn.
Het gesprek viel weer stil. Jordan keek vragend en Sanne staarde Dawn met grote ogen aan.
'Wat?' zei Dawn.
'Ga je gang,' zei Jordan.
'Waarmee?'
'Je komt hier toch niet om over mijn ouders en je ontbijt te praten? Je komt toch je excuses aanbieden?'
'Waarvoor?' zei Dawn niet erg overtuigend.
Sanne's ogen zeiden: je weet best waarvoor.
'Ik wil best sorry zeggen dat ik je heb genegeerd gisteren,' zei Dawn. Ze keek naar haar handen op de tafel.
Jordan knikte langzaam.
'Thanks,' zei ze. 'Ik neem aan dat dat ook geldt voor de afgelopen twee jaar?'
Dawn knikte. Ze keek op en keek Jordan even aan. Ze namen alledrie een slok cola.
JE LEEST
STORM SEASON (Nederlands)
Teen Fiction*#2 Tienerfictie feb 2017* De Amerikaanse Dawn moet naar Amsterdam verhuizen. Ze haat het in Nederland en besluit terug te vluchten naar Oklahoma. Ondertussen wordt ze nog verliefd ook... Begonnen: 21-01-2017 Geëindigd: 27-05-2017