Problems ~ Shadowhunters

CHAPTER 34

(Hierboven is een breaking bad trailer☺ wel met spoilers... Je kan zelf ook nog wat trailers etc. opzoeken als je echt wil weten waar het over gaat, maar ik vond deze wel leuk😊)

~~~

*pov Lynn*

De bel gaat en vrolijk ren ik naar de deur, eerst geef ik Jace een knuffel en daarna Alec. Jace mompelt wat in mijn haar waar ik alleen: "Alles goed?" Uit versta, ik knik even en glimlachend draai ik me om. 'Willen jullie iets?' Met een ruk gaat mijn koelkast deur open, even laat ik mijn ogen er doorheen glijden. 'Heb je misschien koffie?' Vragend komt Jace achter me staan, ik bijt op mijn lip en doe de deur van de koelkast weer dicht. 'Heb ik wel, alleen moet je het zelf maken. Ik weet niet echt goed hoe het moet.' Jace grinnikt en ik loop naar de huiskamer, Alec staat uit het raam te kijken en lijkt diep in gedachten te zijn. 'Gaat het?' Verschrikt kijken zijn bruine ogen me aan, 'Ja het gaat wel. Waar is Magnus?' Mompelt hij, ik wijs naar boven met mijn vinger. 'Hoef je verder niks te drinken?' Even blijft de zwart-harige staan, 'Nee bedankt Lynn.' Dan loopt Alec met grote passen de trap op naar boven, waarna ik even mijn donkere wenkbrauwen optrek.

Ik neem een slok uit mijn glas en in mijn andere hand zit net zo'n glas, 'Ik ben zo weer terug, Jace.' Jace knikt en gaat aan tafel zitten, ik zet mijn eigen glas neer en loop naar boven. Zacht laat ik mijn knokkels tegen het hout van Raphael's deur aan kloppen en daarna loop ik naar binnen, 'Hoe gaat het?' Fluister ik. De kamer is helemaal donker en een beetje benauwd, aan de zijkanten van het gordijn van het kleine raam piepen zonnestralen de kamer in waardoor je stof ziet rond dwarrelen. Ik hoor dat Raphael omhoog komt en ik doe het licht aan, 'Dorst?' Hij glimlacht, 'Nee bedankt.' Ik ga op zijn bed zitten en krakend zakt het matras in. 'Voel je je al beter?' Langzaam komt de vampier overeind, 'Ja, ik denk het wel.' Zijn stem klinkt schor en ik grijns, 'Veel beter.' Zeg ik sarastisch. Raphael lacht heel even en zijn lach draait daarna om in een hoestbui, 'Ik ga weer naar beneden. Beterschap.' Snel geef ik hem een kus op zijn voorhoofd en loop dan weer de kamer uit.

'Can't wait voor wat we gaan doen over een paar dagen.' Enthousiast ga ik bij Jace en Alec zitten, die inmiddels ook weer beneden is. 'Zouden jullie het anders leuk vinden te blijven eten? Ik bestel wel pizza als jullie het lekker vinden?' Alec en Jace kijken elkaar en stemmen dan in om mee te eten. 'Hoe gaat het nou met Clary? Heb je al verteld dat jullie geen broer en zus zijn?' Ik leun met mijn hoofd op mijn hand, Jace neemt wat ongemakkelijk een slok koffie en schraapt zijn keel. 'Ik heb het verteld...' dat is het enige wat hij zegt, ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Meer details please?' Jace zucht en er ontstaat een beetje een verdrietige blik in zijn blauw/bruine ogen, 'Ze leek enthousiast te zijn, maar ze heeft me hard ge-friendzoned...' ik geef hem een schouderklopje, 'Je hebt het in ieder geval verteld!' Ik probeer hem een beetje op te vrolijken maar de blonde jongen lijkt heel erg gekwetst en ik denk dat hij er hoop in had gehad dat Clary weer verliefd op hem zou worden. Maar hij moet, hoe hard het ook klinkt, door met zijn leven.

'Hoe gaat het eigenlijk met Malec?' Nieuwschierig kijk ik naar Alec, die me een beetje verrast terug aankijkt. 'Malec? Wie is dat?' Ik lach even en drink het laatste beetje drinken uit mijn glas. 'Jij en Magnus, hoe gaat het met jullie 2?' Alec kijkt weer verrast, 'Hoezo wil je dat weten dan?' Ik glimlach en Jace kan hem ook niet onderdrukken, 'Omdat Magnus mijn vader is!' Zeg ik nadat Alec me een onbegrijpelijke blik had toe gewerpt. Hij maakt een o-vorm met zijn mond en lijkt het te snappen, 'Ja gaat prima hoor.' Alec lijkt er ook niet meer over willen te zeggen en haalt zijn schouders op.

'Wat voor pizza willen jullie?' Ik ren even naar het aanrecht voor een kladblaadje en een pen, daarna ren ik terug naar de huiskamer. 'Allebei salami.' Zegt Alec, ik knik en krabbel het snel op het papier. 'Ik ben zo weer terug,' dan storm ik naar boven en open weer zacht Raphael's deur. 'Heb je zin in pizza?' Ik hoor zacht gekuch, 'Ik eet wel een stuk van jou, margarita?' Ik lach even en zeg ja, 'Over, ik denk, 20 minuutjes zijn de pizza's er. Jace en Alec eten mee.' Dan verlaat ik de warme kamer en loop de andere trap op naar Magnus.

'Magnus, ik ga pizza bestellen.' Magnus zit op een kleine rode bank in zijn kamer en lijkt diep in gedachten. 'Doe maar wat.' Zijn stem klinkt alsof hij heel verkouden is. 'Raphael voelt zich ook niet zo lekker, hangt hier een virusje ofzo?' Magnus haalt zijn schouders op en kijkt me even aan, 'Ik voel me prima, Lynn.' Ik glimlach even, 'Sure. Alec eet mee. En Jace ook. Ik denk over 20 minuten dat de pizza er is.' Dan loop ik de kamer uit en storm alle 2 de trappen af. Dan grijp ik naar mijn mobiel en toets het pizzaria nummer in, wat ik (helaas) uit mijn hoofd weet.

'Alec? Kan jij anders met Magnus boven pizza eten? Ik heb hem 3 keer geroepen en hij komt maar niet.' Alec knikt en neemt zijn en Magnus' pizza mee, Raphael zit sufjes op de bank en heeft één hap genomen van een stuk pizza (van mij). Jace daarintegen heeft de pizza al bijna op, en ik ben halverwege. 'Wel op tijd beter zijn oké?' Grap ik, als Raphael op staat en terug naar de trap loopt. Na 10 minuten komt hij terug met een rugzal met waarschijnlijk zijn kleding, bezorgd sta ik op en Jace kijkt fronzend toe. 'Waar ga je heen? Je bent ziek. Je moet uitrusten!' Raphael legt zijn vinger op mijn mond zodat ik moet stoppen met praten, 'Ik wil jullie niet tot last zijn, ik ga naar mijn appartement en zie je over een paar dagen met de missie weer.' Snel geeft hij een kus op mijn wang en verlaat het huis. En daar sta ik dan; verslagen, midden in de woonkamer met tranen in mijn ogen. 'Wat heb ik fout gedaan?' Fluister ik, deels in mezelf, deels tegen Jace. De blonde komt snel op me af, sussend trekt hij me in een knuffel. 'Je hebt niks fout gedaan.' Mompelt hij, (als vrienden) Jace trekt me steviger tegen zich aan. 'Ze zitten gewoon niet lekker in hun vel. Magnus en Raphael voelen zich gewoon niet zo lekker en jij kan er vrij weinig aan doen.'

~~~

Een hoofdstuk over het 'normale' leven van Lynn, en iets meer van Jace en Alec! Sorry voor al mijn Engelse stukjes, dat is een soortvan een ding van mij..? In het echt doe ik het nog erger😂

~~~

1210 woorden ~ 29-03-17
(83 in fanfictie)