Problems ~ Shadowhunters

CHAPTER 3

*pov Lynn*

'Toen je was gebeten heeft degene die dat gedaan heeft het verteld aan mij, omdat ik hoofd van de clan van DuMort ben. Hij zei dat je Lynn heette en zwarte haren had en donkerbruine ogen. Ik heb hem natuurlijk vermoord, want je mag natuurlijk geen kinderen in een vampier laten veranderen. Maar, ik herkende je dus toen je boodschappen deed.' Ik laat alle informatie bezinken en kijk hem aan. 'Dus...wat wil je van me?' Ik kon niet echt ergens heen, want hij blokkeerde mijn weg. 'En...en wat is jou naam?' Vroeg ik, nog steeds uit het veld geslagen. 'Ik wil niks van je, ik heet Raphael Santiago.' Er klinkt wolfgehuil en ik zie hem naar de maan kijken. 'Morgen, 22.00 in Hotel DuMort, dan vertel ik je meer.' Twijfelend of ik hem moet vertrouwen kijk ik hem aan. Blijkbaar ziet hij mijn blik, want hij zegt: 'Vertrouw me, ik doe je niks. Ik bedoel, we zijn allebei toch al een soortvan dood.' Ik knik met een kleine glimlach ja en dan is hij net zo snel als hij kwam, weer verdwenen in het donker.

Ik doe de deur achter me dicht en zie Magnus met een cocktail op de bank zitten. 'Magnus!' Lichtelijk geschrokken kijkt hij op naar me. Met een vingerknipje is de cocktail weg en Magnus staat op, 'Waarom bleef je zo lang weg? En waarom ging je zo laat nog naar de winkel?' Zegt hij een beetje bezorgd. Dit was een lastig moment, moest ik hem dit wel of niet vertellen? Hij keek me in mijn ogen aan 'Ik werd opgehouden.' Ik loop naar de keuken en begin de boodschappen uit te pakken en op te bergen.
'Door wie?'
'Een vampier.'
Een lange stilte en ik hoor dat Magnus naar de keuken loopt.
'Hoe heette die?'
'Raphael Santiago.'
En volgensmij hoorde ik een opgeluchte zucht uit Magnus' mond komen. Ik draai me om en keek hem aan, 'Waarom ben je opgelucht?'
'Ik ken hem.'
Ik draai me weer terug om naar het aanrecht en maak 2 bakjes met Noodles open, ik pak de waterkoker en laat wat water warm worden.
'Hij wilde morgen met me afspreken in Hotel Dumort.' Ik draai me om en leun tegen het aanrecht.
'Waarom?'
'Hij wilde meer vertellen over hoe ik vroeger ben gebeten ofzo.' Ik haal mijn schouders op.
'Vind je het goed als ik ga Magnus?'
Ik draai me weer om en kijk hem aan, ik zie hem nadenken. Dan knikt hij ja en blij loop ik naar hem toe en geef hem een knuffel. 'Thanks.' Ik loop terug naar het aanrecht en doe het warme water in de bakjes met Noodles. Ik gooi er vorken in, 'Dit is even waar je het mee moet doen.' En we schieten allebei in de lach.

~volgende dag~

Ik trek gauw een donkergrijze broek en een zwarte sweater aan met een legergroene muts. Het regende buiten en het is ijskoud, dus ik trek mijn winterjas aan en loop gespannen naar Magnus.
'Zullen we gaan?' Magnus wilde weer naar het instituut, om Clary te vragen of ze haar geheugen nog terug wilde. Dan moesten ze naar een geheugendemoon ofzo. Ik had maar half naar hem geluisterd toen hij het uitlegde, ik zat namelijk over vanavond in. Maar ik vond het ook spannend om naar het Instituut te gaan omdat ik daar nog nooit ben geweest.
Doordat Magnus een portaal maakte schrok ik op uit mijn gedachten en deed gauw mijn capauchon op en mijn zonnebril, voor het geval dat (het is overdag). We stappen in het portaal en worden meegesleurd naar het Instituut.

De kerk lijkt van buiten een oud, lelijk ding en laat donkere schaduwen over ons heen vallen. Perfecte horror locatie. In het Instituut loopt een meisje met zwarte haren naar me toe: 'Vampier hé? Leuk je te ontmoeten. Isabelle, maar noem me Izzy alsjeblieft.' Ze steekt haar hand uit en lichtelijk verbaasd schud ik hem.

Izzy heeft me door het Instituut rondgeleid en ik lach als ze zoveel praat over alles. Ik kijk om me heen en zie dat Magnus naar Clary toe loopt en dat ze aan het praten zijn. Naast haar staat de blonde jongen van gisteren en een andere lange jongen met zwart haar. Ik zie dat Magnus indruk op hem probeert te maken maar uiteindelijk loopt de zwart harige jongen fronzend weg richting onze kant. 'Wie ben jij? Toch niet weer een normalo...' zucht hij, Izzy lacht: 'Vampier. Ze heet Lynn.' Ik glimlach met mijn mond dicht en zwaai even. 'Lynn, dit is mijn broer: Alec.' Alec zucht en loopt weer weg.

~~~

Hoe vinden jullie het tot nu toe? Laat ideeën achter en tips! :)

~~~

656 woorden ~ 19-02-17