The Rule Number 22

CHAPTER 11

"Who's there??" hala! Lagot ako dito x____x

Lord please help me. Just , just get me out of here!!! PLEASE!!!

Napapikit na lang ako. Feeling ko malapit na malapit na sya. And I saw his shadow sa may gilid. Syet!! Oh Mother of the earth, just get me out of here. Naruto, yung kage bushin technique mo? Yung ninja moves na pag escape mo! Please! Si Fantastic Four na invisible! Bigay mo muna yung powers mo sakin! Batman, Spider Man, Super Man oh anyone! HELP ME T____T

"Ichi!! Tawag ka ni Sir" someone shouts

"Bakit daw?" sabay biglang unti unting nag pefade yung shadow. Nung nag risk akong sumilip, I saw him talking to someone kaya kumaripas na ko ng takbo.

--

"Where have you been? Di mo ba natanggap yung tawag ko?" pag aalalang tanong ni Isaiah sakin.

And yup, si Isaiah ang nag miscall sakin, ang muntik ng magpahamak sakin. Pero dahil ayoko na mapalayo ang loob nya sakin eh hindi ko na lang sya sisisihin.

"Eto yung bag mo oh." Pinakita nya yung bagpack ko na naksukbit pa sa likod nya.

"akina" sabi ko

"Ako nalang muna ang magdadala" sabi nya sabay ngiti sakin. "San ka ba pumunta? Sabi mo mag cocomfort room ka lang?" he asked me a load of questions already

"Ah….eh…." nung sasagot na ko

"Ih….oh…..uh…! galing ko!!" sabat ni Simon that came from nowhere

-____- >> AKO

^__^ >> SIMON

"Tara na! andito na si Saia oh" yaya nya habang inaayos ang buhok

"San ka galing?" dugtong pa nya

"Dyan lang" tangi kong nasabi. Medyo bothered pa ko, ayoko naman sabihin dahil hindi ko naman sinasadya na mapakinggan yung conversation nina Megan kanina.

"Hi guys!!!" and here she is. It's Megan. She smiles at us while waving her hand.

"Ah…hi" ngiti ni Simon while si Isaiah? Tulalei

"Hi Saia!" tapik nya sa balikat ko. Hindi ko alam kung pano ko sya haharapin ngayon.

Ngumiti na lang ako kahit pilit. Kahit halatang pilit.

"Oh pano, uwi na ko. May pupuntahan pa ko eh" pagpapaalam ni Simon samin. Nakipag signature-high-five sya kay Isaiah at kumaway samin ni Megan bago umalis.

"Baka date yan pare ha?" sigaw ni Isaiah

"syempre!!" sagot pa ni Simon kahit malayo na. sumakay sya sa motor. Taray, kaw na may motor.

"Ahm ikaw Megan?" tanong ko

"Ha? Ah…" tangi nyang sagot, she's looking around, looking for someone perhaps

"Ok ka lang?" tanong ko sa kanya

"Ahm…yeah of course." She smiled at us. "Uhm sige alis nako. May rehearsal pa kami eh"

"Sige ingat ka" pagpapaalam ko

"Ingat din kayo!" kaway nya

"Bye, Megan!!!" kaway ni Isaiah . hala? Bakit ganun sya mag babye kay Megan. Ansaya nya na ewan. Pero pagkababye nya bigla syang nalumbay

"Ok ka lang Isaiah?" usisa ko sa kanya

"Ha? Oo naman ako pa!" and he pointed himself then laugh

"Baliw to. Nyare sayo?" pagtataka ko sa kinikilos nya. Ang weird nya kasi sobra

"Wala, maganda lang siguro mood ko ngayon"

"Maganda?" 0__0! Bakit? Dahil, dahil kay Megan? Dahil medyo FC FC na kami sa kanya? Gusto nya ba si Megan? Oh no please sana mali ang instinct ko about this. Please lang po x__x

"OO!" at bigla syang nabuhayan ng dugo

"Ahm..bakit? dahil kay Megan no? gusto mo sya no?" kahit medyo masakit, tinanong ko nadin sya dahil hindi lang ako patutulugin ng isip ko

"Ha?" sabay tawa. "No, silly. It's because of everything that happened today! Nakapasa kami sa try out for basketball, naging ok naman at interesting yung mga klase natin at tapos hindi ka na galit sakin." Then he looks at me with his sweetest smile. OHMEGED stop that please. Haba ng hair ko please. Wag KJ please

"AH…..hahahaha" I fake a laugh. Ang tanga tanga lang po. Asyumero 101 po si Saia. But atleast I was relieved narin.

I sigh then smile at him.

"Ikaw talaga." Then piningot ko sya

"Aray aray aray!" he shout with pain then I run coz he was about to chase me. Answeet naman namin. Slow motion effect please hahaha joke lang. Tsaka pwede palagyan ng theme song? Ano bang maganda hahaha ay joke lang po.