The Rule Number 22

CHAPTER 20:

It was saturday, the day that Isaiah, Simon and I are going to study. I texted them and inform narin kahapon na I can't make it kasi may pupuntahan ako. Tricia will expect me to come, and wala rin naman akong magagawa kung hindi umoo na lang dahil ayoko madisappoint yung bata.

I'm going to Tricia's house sa Brgy. Iglesia pero sa may Ampucao pa sa white plane yung daan at nagpahatid na lang ako kay kuya gamit yung motorcycle nya.

"You sure dito ka na lang?" tanong ni Kuya

"Yup, andito na ko sa front noh, dodoorbell na lang naman eh"

"Ok, text me pag uuwi ka na ha?" at naghelmet na sya at umalis

ding dong~~~

Lumingon lingon ako at napatingin sa wrist watch ko. 10:30 AM, hindi ba masyado akong maaga? Makikikain nanaman ako dito haha kapal mukha eh. Oh bakit? Kamag anak naman diba? No biggie

ding dong~~~

Wala bang tao dito? Hindi naman ako mali ng bahay.

Tapos umatras ako at nasa gitna na ng kalsada, I didn't mind naman kasi hindi naman to national road at konti lang naman ang dumaraan na kotse, motor at tricycle ng gantong oras. Tumiad tiad ako na kala mo masisilip yung nasa loob.

beeeeeeeeeeeeeeep!!!!!

0_______0!!!!!! waaaaaaaah!!!! napatumba ako sa gulat at napatingin sa malakas na pagpreno ng motor.

"HOY MAGPAPAKAMATAY KA BA???" sigaw nung estranghero na naka helmet

Tumayo ako at pinagpag ang pwetan ko, tsk kainis buti hindi ako nag white na tokong or jeans, kundi kikitilin ko talaga buhay netoh. Pinagpag ko din yung palad ko at umayos ng tayo at tumingin sa kanya

"Hoy! Para sabihin ko sa yo, I love my life noh! Wala akong balak magpakamatay tsaka hindi ka man lang ba nakaliko agad eh kanina pa ko dito sa ginta eh"

Inalis nya yung helmet nya at inayos ang buhok at tumingin ng matalim sakin. Oh mother of earth, wind, water and fire. SYA NANAMAN??? 0___0 ang......ang kapreng singkit???

Sa expression ng mukha nya, malamang na narecognize nya rin ako, he smirk then look on his motorcycle for some reason.

"Tsk, tsk. Muntik mo pang gasgasan ang motor ko" tumingin sya sakin ng masama

"Alam mo bang mahal pa to sa buhay mo?pero kung nalaman ko lang agad at malinaw ang mata ko at narecognize na ikaw lang pala yan, sana pala tinuluyan na kita. Tsk tsk tsk. Sayang din"

Tangna naman po ito mga tao. Pwede pumatay? Alam kong rated SPG pero pagbigyan nyo na ko please?

"HIYANG HIYA naman po ako sa motor mo? Eh kung lagyan ko ng granada yan at pasabugin kasama ka? Baka ako na ang pinakamasayang tao sa mundo" sabi ko habang nakapameyawang. Tingnan lang natin kung sino ang unang mapipikon

"At sa lahat ba naman ng tao na makikita IKAW pa? Parang awa mo nanaman, tantanan mo naman ako kahit minsan. Utang na loob" dugtong ko pa.

"At lugi ka pa sa lagay na yan?" hirit nyang sambit na matawa tawa pa, parang tanga lang

"Wow ha? FYI OPO LUGING LUGI NAKO. at kung negosyo to? Malamang nagtatago nako dahil bankrupt na ko at madaming utang sa tao"

"Hoy liit, pwede bang tigil tigilan mo na ang pagpapakita sakin. You're an eyesore to me you know that?" he said with his cold tone of voice

"You don't have to inform me, I know exactly what to do. I'm not stupid enough na gumawa ng paraan para magpakita sayo" at pagkakataon lang ang lahat ng to, letseng pagkakataon lagi na lang? Nananadya na po ba?