The Rule Number 22

CHAPTER 15

Haaaaaay! Ansarap lang sa pakiramdam…sobra nyahahaha gantihan naman pala ang gusto nya eh

Naglakad na ko then someone called me

"Saia!!!" paglingon ko sa may bench nakita ko sina Isaiah, Simon at Megan. Megan is the one who called me then kumakaway sya

Ngumiti ako and I run towards them.

"Hi!!" sabay beso nya sakin

"Hello Megan"

"Tagal mo ata ah?" usisa ni Isaiah na may dala na kung anong na box

"Sorry" at napalingon ako kay Simon na naglalaro lang sa cellphone at di yata napansin na andun nako

"Hoy! Simon Pablo" tinapik ko sya

"Ano ba?" tabig nya sakin tapos lumingon na nakamangot "Can't you see? I'm busy!" sabay balik ng atensyon sa nilalaro

Tumawa lang kaming tatlo at napalingon sya ulit sakin

"Ui! Saia andito ka na pala!"

"Hindi wala pa" I answered him sarcastically "Ay, salamat pala sa pagbibilin nung bag ko sa pinsan mo ha?"

"Pinsan?" Isaiah asked in confusion

"Good thing hindi mo sya sinungitan hahaha" while still playing

"Hindi no! he's nice naman eh and besides he helped me kanina"

"Why? What happened?" Megan asked na sumama nadin sa conversation

"Ah….naku tinamaan ako ng bola sa ulo kanina, and he helped me to get up. And thanks to that stupid freak na naka red pinagtawanan pa ko. Muntik na ko mapaaway" pagalala ko ng nangyari kanina

"He's a nice guy talaga no" sabi ni Simon

"Who?" Megan asked

"Si Gen Philip. You know him right?" naipause ni Simon yung nilalaro at tumingin kay Megan to confirm

"Yah!! I do know him!! Kaklase namin yun nung high school eh"

"And by the way, sino yung nakared na sinasabi mo na muntik mo ng maaway?" tanong ni Isaiah na lumapit at tinigan yung sa may bandang noo ko

"Namumula yung noo mo" sabi pa nya sabay dahan dahang hinipo ang noo ko and I winced in pain. Ansakit naman po kasi eh

"Sorry. I'll go get some ice bili lang ako ha?" tumakbo si Isaiah at pumunta sa camp Mateo na canteen sa may malapit sa Gym ng school

"Pero ok ka na ba?" Megan asked in concern

"Uhm..yeah thank you" at pinispis ko yung noo ko, ansakit padin. Baka magkabukol ako neto! Lagot talaga sakin yung mokong na yun!

"By the way sino nga pala yung muntik mo ng makaaway?" muling tanong ni Megan

"Yun? Nako ang PINAKA WALANG KWENTANG LALAKI NA HINDI KO PA KILALA, MAKAPANGWALANGYA NA EH WAGAS PA SA WAGAS!" since nasa bench naman kami, I don’t see any reason para sigawan kami dito and besides hapon at konti na lang ang students dito. So sumigaw ako ng bonggang bongga. "SA LAHAT NA LANG ATA NG PARTE NG SCHOOL NA TO MAKIKITA KO ANG ANINO NYA!" sabi ko pa sabay tayo at naglakakad lakad while Megan and Simon are still silent, following me with their gaze malamang nahihilo na tong mga to.

"And his name is?" Megan asked expecting me to answer

"His name? the weirdest name EVER!!! As in E.V.E.R!!" sigaw ko pa. wala akong pakealam sa pagdaan nung mga nagbabasaketball kanina

"Pangalan nya? Ang name nya ay…"

"Ichi" sabi nung lalaki sa likod ko. Nanlaki ang mata nung dalawa sa gulat, pero bakit?

"Yeah! Ichi, thanks kuya you stole my thunder!" at nung lumingon ako

0____0!!!!! OH MY GULAY!

Napaatras ako sa gulat at tumingin sa kanya

"Ichi…" mahinang sabi ni Megan na kumuha ng atensyon ni kapreng singkit sa kanya. They stare at each other for seconds then change his gaze to me. Ansama ng tingin nya sakin. Na…..narinig ba nya…

"Oo narinig ko lahat" he said it with his very cold tone that gave me chills. Hala! Alam nya yung sasabihin ko. "salamat sa comment mo sakin, I do appreciate that"

Napansin ko yung kanang kamay nya, may hawak na white towel at basa, may tumutulo tapos nilagay nya sa ulo nya at dahan dahang pinatong.

Hindi ako makausap, he change his gaze and look back at Megan

"So… new friends?" sabi ni kapre

Hindi nag usap si Megan at kinuha yung box at tumayo

"I better get going" sabi nya at sinukbit ang bag

"What the heck Meg?" kinuha ni mokong yung braso ni Megan at nabitiwan nya yung box

"Wala tayong pag uusapan"

"Why? I'm just askin' you kung mga bago mo tong kaibigan ah? Anong mali dun?"

"Stop this non sense Ichi!" at mukhang mag aaway na sila sa harap namin

"I just want to have a conversation with you"

"Get off me!!" at nagbatakan na sila. Si kapre nakatayo lang na parang wala lang yung pagbatak ni Megan sa braso nya

"Pare bitawan mo sya" pagtapik ng isang lalaki sa balikat ni kapre at napalingon sya. Si Isaiah may dala nga syang yelo

"This is not your business stupid" at binitiwan ni kapre si Megan at inalalayan ko para maupo

"It's my business" matalim yung pagkakasabi ni Isaiah ng mga salitang yun. Ganto ba mag away sa umpisa ang mga lalaki? Kalmado?

"Ichi stop it! Don't make a scene here!" pigil ni Megan na napapatayo at natatakot sa maaring mangyari

"Why? Is he your boyfriend?" he asked

"NO! He's a friend of mine! So you better get that gaze off of him!" at napatayo sya

"Why? Anong gagawin mo? Irereklamo ako?"

"OO!"

"Do you have a power to do that huh?" tapos lumapit sya kay Megan. Hindi nakausap si Megan at hindi na mapatingin.

She pushed him hard at napaatras lang sya ng parang walang nangyari. Megan run leaving her things.

"Megan!!" sigaw namin ni Simon

Tapos I look back at him.

"Oh? Tutulak mo din ako?" at lumapit sya sakin "Sige lang. dyan naman kayo magaling eh, ang manakit" dugtong pa nya. Nakipagtitigan lang ako sa kanya. And yung stress nya sa last word na 'manakit' parang may ibang meaning ah?

Someone pull him at napaataras sya. Si Isaiah

"Wag kang bastos pre'" sabi nya with his very serious tone, ngayon ko lang nakita si Isaiah na ganto. I know him for being super nice and all.

Nakipagtitigan lang sya na tingin ng isang mayabang na nag hahamon ng away tapos lumakad sya, tinabig si Isaiah ng malakas at dinuro nya ko at lumakad palayo. Sinundan ko lang sya ng tingin hanggang makalayo na sya.

"ok ka lang?" tanong ni Isaiah sakin. Tumango lang ako

"Akala ko…makikipag away ka na"

"Good" tapos binigay nya yung yelo kay Simon at tumakbo

"Where are you going?" Simon asked in confusion

"I'm going to find Megan" and he run leaving me with Simon