We have a problem ||L.D||

Zostań. ~4

*Nur*

Nie jestem pewna, ale chyba dobrze usłyszałam, że Yigit też chciał żebym została opiekunką Merta. W sumie słodko.. Ale z drugiej strony się czuje dziwnie.. Nie umiem tego określić. Nie mogę się w nim zakochać..

- Nur ! Nur! - Moje przemyślenia przerywa Mert

- Słucham? - pytam

- Tata pyta czy się spakowałaś

- A co mu się tak spieszy - nagle dobiega do mnie głos zza mną

- Mert sobie zmyśla już.. - Był to Yigit

- Tak czy inaczej.. Jestem już spakowana - Odpowiadam z poważną miną.

Przeszliśmy do wielkiej Willi, była bardzo duża.. Nigdy nie miałam do czynienia z takimi domami.. Pochodzę z biednej rodziny. 

- Zaprowadzę cię do swojego pokoju, a ty Mert idź do babci - Mówi spokojnym głosem 

Mert wykonuje jego prośbę. A my przechodzimy do mojego pokoju. Kiedy już do niego weszłam nie wiedziałam, czy to naprawdę mój pokój był on jak z bajki 

- Ty chyba sobie żartujesz w tym momencie - odpowiadam z podniesionym głosem

- Wybacz.. W tym domu nie ma brzydkich pokoi - Śmieje się pod nosem

- Nie będę tu mieszkać. - Mówię i ruszam w stronę drzwi, ale mężczyzna uniemożliwia mi wyjście łapiąc mnie w tali i przyciągając do siebie.

- Aha, tak się chcesz bawić?! Zaraz zacznę krzyczeć. - Mówie podniesionym głosem. Ten zaś mnie puszcza

- nie wyjdziesz stąd koniec . - Oznajmia mi.

- To chociaż stąd wyjdź .. Nie chce mi się na ciebie patrzeć - To był niestety sarkazm..

- A no tak oślepiam cię swoją zajebistością - Zaczynam się śmiać sztucznie

- No chyba nie hahahahahahaha, wyjdź.

- To mój dom.

- Wyjdź

- Nie.

Lubimy się ze sobą droczyć .. To już postanowione.

- Dlaczego?

- Bo nie.

- To sama wyjdę. - Odpowiadam po czym ruszam w stronę drzwi. Łapię za klamkę lecz drzwi są zamknięte..

- Nie wytrzymam z tobą.

.

. 

Za pare minut słyszymy pukanie Merta do "Mojego" pokoju. Yigit otwiera drzwi kluczem. mert oznajmia nam, że jego babcia, a Yigita mama chce mnie poznać. 

NOOK-myśle

Mężczyzna przepuszcza mnie pierwszą z ręku trzymam walizkę.

-Ale tą walizkę proszę zostawić panno Nur.- Mówi

Zostawiam więc walizkę i idę poznać mamę Yigita.