Lawrence~
Nakakainis na ha, para tuloy akong nagkaroon ng alagain dito, tss.
"Nagkakamali ka ginoo, hindi kami mahirap. Ang aming kaharian ay gawa sa bato na napapalibutan ng ginto. Mayaman kami sa iba't-ibang sandata tulad na lamang ng espada, at ang aming kaharian ang pinakamalaki sa buong kaharian sa aming mundo."
This girl is saying really strange again.
"Whatever, gusto ko ng magpahinga. Dyan ka na ha, wag kang lalabas o sisira ng kahit ano dito ha." Pumunta ako sa kwarto ko at natulog na, bahala sya dyan. Takot lang nyang lumabas.
Kanina sa campus ako ang tinatanong ng lahat tungkol sakanya, kung buhay ba si Patricia o magkamuka lang sila. Nakakairita.
Paano nga kaya makakabalik sa bahay nila ang babaeng 'yon? O ang mas malaking tanong, totoo ba ang lahat ng mga sinasabi nya?
I don't want to fool myself for hoping that she's Patricia, maybe they have the same looks but it's clear that they have a different personality.
Ayoko syang itaboy na parang isang basura. Dahil sa tuwing titignan ko sya, nakikita ko ang mukha ng babaeng minahal ko. Kung ano ang dahilan ng pagdating ng babaeng 'to sa buhay ko? Hindi ko 'yon nagugustuhan.
--
*Fastforward*
"Hyacinth, isang linggo na nating hinahap yung punong sinasabi mo pero hindi parin natin nakikita, totoo ba talaga yun o niloloko mo lang ako?"
Oo, isang linggo na. At isang linggo na rin ang kunsumisyon ko sa babaeng 'to, ang hirap turuan gumamit ng mga bagay dito. She's scared and jumping at my back when the vaccium cleaner is on. Everytime she does that, sobrang ako natatawa. She's always staying at my garden. Bakit? Kasi pinipitas nya yung mga bulaklak at ginagawa nyang hairband, yung parang pinapatong nya sa ulo. Infairness sakanya, may talent sya sa paggawa ng bouquet. Tapos isang beses na nalanta yung ginawa nyang bulaklak, nag-tantrums ba naman.
--
"Anong nangyari?! Bakit nalanta ang aking mga bulaklak?! Tila kay papangit ng mga halaman sa mundong ito!" Sigaw nya.
"Argh! You're so noisy, will you please shut up!" I shouted, I'm reviewing my paperworks yet this girl is so noisy and loud! I don't want to shout at her pero hindi ko na mapigilan!
"Ginoo..." Malungkot na sabi nya, nakita ko 'yon sa mga mata nya. Nakonsensya naman ako bigla, ba't ba sa babaeng 'to ang bilis kong maawa?!
"Sorry kung nasigawan kita, hindi ko sinasadya. Ang ingay mo kasi eh." Malumanay kong sabi at hinawakan sya sa braso nya.
I don't know why but while she's staying here, I feel like I want to protect her and not to make her cry. I always want to see her face, am I fallin' to this girl?
"Paumanhin ginoo, ngunit ako'y nadismaya lamang sa mga halaman dito. Kay bilis nilang nalalanta, ang halaman sa aming mundo ay hindi nalalanta kailanman." She explains.
I put the flower she made in to her hair.
"It's beautiful, bagay sa'yo." I said sincerely, yeah it's suits her.
"Talaga? Nagagalak akong malaman iyan, nalulungkot lamang ako dahil hindi ko na ginagamit ang aking kasuotan. Mas magiging kaaya-aya ang aking sarili kung ito'y aking ginagamit."
Yung damit nya sigurong mala united kingdom ang tinutukoy nya, pinalabhan ko kasi 'yon at tinago ko, hindi naman pwedeng 'yon lang ang susuotin nya palagi.
"Kapag nandito ka sa mundo ng mga tao, ganyan dapat ang suot mo para hindi ka nila paghinalaan." Binilihan ko kasi sya ng mga damit.
"Masusunod, ginoo." Yumuko sya, lik3 she really bowed her head. Nasanay narin ako sa miminsang pag ganyan nya. May naalala akong gawin kaya nagpaalam muna ako sakanya.
"Dyan ka muna ha, I'll just go to my room."
Tumayo ako at pumasok ng kwarto ko, kailangan kong maniwala sa sinasabi nya para malaman ko kung saan talaga sya nagmula.
I took my laptop and searched the kingdom that she's always talking about, my eyes wide open when there's a history about 'kingdom chanta.'
''Ang kahariang chanta ay pinaniniwalaang nasa kabilang panig ng mundo, ito ay natuklasan ng isang tao mula sa mundong kasalukuyan ng aksidente syang masandal sa isang napakalaking puno at tumagos mula dito. Ayon dito, maluwag syang tinanggap sa kahariang chanta ng mag-asawang hari't reyna.
Is this fo real?
**
