The Princess Of Elemental Palace (Miracle Academy)

chapter 23

"Malayo pa ba?" Miko.

"Malapit na." Landy.

After 20 minutes

"Malayo pa ba?"

"Malapit na"

Hay! Kanina pa kami nag-lalakad sa loob ng misterios forest na to ni hindi nga namin alam kung nasaan na kami.

"Hinto." Andrea.

"Andito na tayo." Sabi niya.

Napatingin-tingin na naman kami sa paligid pero wala naman kaming nakikita.

"Tsk! Stupids, look up." Cold na sabi ni Snowy.

Kaya napa tingin kami sa taas.

Ouch ha! Maka stupid, sakit nun.

Nag-ning ning naman sa tuwa ang mata ni Windy.

Tumalon siya ng sobrang taas para makuha ang Wind or Air Crystal. At ng mahawakan niya ito ay naging isang hair clip din ito na may crystal.

"Finaly." Sabi niya.

"Oh, tara na para makita na natin ang Earth Crystal." Pa aaya ni Landy.

Kaya-nag-lakad na naman kami.

"Oy! Asan na ba kasi yun?" Landy.

"Malapit na Landy, kunti na lang." Andrea.

Di na siguro talaga siya makapag-hintay.

Lakad

Lakad

Lakad

Lakad

Lakad

Lakad

Lakad

"Malayo pa ba?"

"Kunting tiis na lang."

"Hay"

"Puede bang mag-pahinga na muna tayo? Tanghali na oh. Kumain na muna tayo." Windy.

"Sige." Andrea.

Kaya kumuha kami ng mga prutas galing sa mga puno.

Kumain kami at maya-mya pa ay.

"Mag-patuloy na tayo." Andrea.

Kaya nag-lakad na kami ulit.

Lakad

Lakad

Lakad.

And andito na kami sa puso ng gubat.

"Diba dito tayo lumabas nung pumasok tayo sa portal?" Miko.

"Dito mga, anong ginagawa natin dito?" Kairo.

"Akala ko ba hahanapin natin ang Earth Crystal?" Heaty.

"Nandito ang Earth Crystal." Andrea.

"Mag-hanap na tayo." Snowy.

Hanap dito.

Hanap doon.

Hanap kahit saan.

Hanap

Hanap

Hanap

Hanap

Hanap.

"Nasaan na ba yun?" Rainy.

Umupo si Landy sa isang bato at nag-simulang umiyak.

"Wag kang ngang umiyak diyan. Mahahanap din natin yun." Windy.

"Paano kung wala na yun dito dahil nakuha ng mga kalaban? Wala na ba talag akong chance na kahit makita man lang ang Eath Crystal?" Umiiyak niyang sabi.

"Found it." Cold na sabi ni Snowy.

Tapos pinakita ito kay Landy. Agad naman niyang pinunasan ang luha niya at kinuha ito. Naging hair clip din ito.

Tapos niyakap niya si Snowy.

"Thank you." Sabi niya.

"Dont cry." Heaty.

"Ahem!" Andrea. Kaya napa tingin kami sa kanya.

"Since na completo na. Masaya akong makilala kayo at salamat sa lahat. Ngayon tapos na sa wakas ang mission ko." Sabi niya.

Niyakap naman namin siya.

"Mamimiss ka namin Andrea." Windy.

"Mga mababait na bata. Alfonso at Windy. Bagay na bagay kayong dalawa, wag sana kayong magagalit, mahahangin kayong dalawa pareho pero alam ko na kapag-oras ng pag-seseryoso ay magling kayo."

Kaya napa tawa kami. Totoo naman kasi.

"Si Landy, Luis, Miko at Jasper ay masayahing mga bata. Si Rainy may pag-kamayabang minsan. Si Kairo normal lang, tahimik din minsan." Sabi niya.

"Si Heaty expresionless at minsan masungit. Pero alam ko na mabait ka."

"Oo naman no." Masungit niyang sabi.

Napa tingin naman siya kay Snowy na cold na naka tingin din sa kanya. Napa ngiti naman siya.

"Snowy, pinaninindigan mo talga ang napaka lamig mong pangalan. Naaalala ko sayo si Duchess Daphalie, cold din yun, pero mabait, mapag-mahal sa kapatid niya, over protective. Halos lahat ng katangian niya nasayo."

"Tsk." Yan lang ang response niya.

"Ang wish ko, na sana ay makasama ko na si Queen Daphalia at Duchess Daphalie, at ang mga ninono mag-pakailanman. Naway tuparin ang aking hiling sa pag-kat tapos na ang aking mission. Alam sa aking puso na yun ang aking nais, ang matagal ko ng nais." Sabi niya na ikina bigla namin.

Maya-maya pa ay nag-liwanag na siya kaya napatakip kami sa ng aming kamay sa aming mata.

Tapos nawala na siya.

"Hay! Lets get back." Sabi ni Heaty.

Humarap kami sa pina ka malaking puno dito at unti unti itong naging isang portal pomasok na kami. Alast tapos na din ang mission namin, makaka pag-pahinga na kami....

***