The Man Who Can't Be Moved. [WILL REVISE - CURRENTLY EDITING]

Chapter Thirty Five- Flashback.

Paalala..

Bago mo basahin tong Chapter na to, siguraduhin mo muna na nabasa mo na yung private chapter. Para hindi ka malilito sa pangyayari. Hahaha, gumaganon. Pero yun nga po, nasa external link yun nkraan na chapter (private chapter) 

Kung page not found po yung chapter, it means kailangan po mag fan. Kasi po yung private chapter ay available lang daw po sa mga fans. Hehe. Kaya ayun. Sige yun lang naman! :D Salamat

 Nga po pla, KUYA AKO KUYA. HAHAHA Oh basta kahit anong itawag nyo sakin wag lang ATE, MS. Hahaha. Kasi lalaki po ako. Lalaking lalaki po ako. =)))))))

__________________________________

"Mahal din kita matagal na..."

Asakjsadlhjl. 

Ajasldsajda....

Hindi ako mkapagsalita, tama ba yung narinig ko?

O

Nanaginip lang ako?

Magkaharap pa rin kami ni Kath, walang imikan. Nkatingin lang sya skin, habang ako natameme pa rin sa snbi nya. Totoo kaya yun? o Pinag-tritripan lang ako neto? Pero hindi ko maitatago ang galak na nararamdmn ng puso ko dahil doon sa snbi nya. Sana nga totoo. Sana sana..

Oh, ano mag-sasalita na ba ako?

"Ulitin mo nga yung snbi mo." Sabi ko, na tila wala pa rin sa sarili. 

"Mahal kita, Daniel."

Sinampal ko yung dalawa kong pisngi para malaman kung nanaginip ba ako o hindi. 

Pero totoo nga!

Npatingala ako sa sobrang tuwa.

Naiiyak ako... Tears of Joy.

Nilapitan ko si Kath.. Yung sobrang lapit talaga.

"Mahal mo ako?" Sabi ko sa kanya, hbang tinitigan ang mga mata nya.

"Paulit ulit?" 

"Unli ako eh. Parang pagmamahal ko sayo, unlimited no expiration." Yun oh! Bumanat kaagad ako. =)) 

Tumawa sya. "Eh bakit ka umiiyak dyan?"

Niyakap ko sya ng mahigpit na mahigpit.

"Kasi masaya ako. Wag kang mag-alala, hindi kita papakawalan. Promise, iyong iyo lang ako." Kumalas ako ng yakap sa kanya.

"Ano ka ba? Hindi mo naman kailangan sabhin yan." Sabi nya sakin habang nkangiti.

Lumuhod ako sa harap nya...

"Dj! Tumayo ka nga dyan!" Sabay tawa.

Hinawakan ko yung kamay nya, at hinalikan ito. 

Tumingn ako sa kanya.

"Kathryn, You are my absolute everything."  

Tawa lang sya ng tawa. 

"Hindi ko alam sasabhin, nkakaspeechless."

Tumayo ako.

Hinawakan ko yung dalawang kamay nya. Naks, parang nag propropose lang talaga ako eh. =))

"Kath, sorry sa mga ginawa ko dati. Hindi ko alam na mahal mo rin pala ako, ang tanga ko. Hindi ko nahalata yun. Aaminin ko naging manhid ako, dahil yung nararamdamn ko lang yung pinapansin ko. Sorry sorry. Akala ko rin, si Jeffrey yun mahal mo. Kung alam mo lang, kung gaano ako nag-seselos sa inyong dalawa. Hindi ko lang pinapahalata... Ayoko kasi mahalata mo na mahal kita, pero ngayon umamin na ako. Hindi ko na kayang itago, nakipaghiwalay ako kay Kia dahil sayo. Pero h'wag mong sisihin ang sarili mo dahil dun. Kasi ginawa ko yun, dahil mahal kita. Ikaw lang, walang iba."