The Man Who Can't Be Moved. [WILL REVISE - CURRENTLY EDITING]

Chapter Forty-Flashback.

“Bakit ayaw mo lumapit sakin? Nandidiri ka ba?” Sabi ko kay Kath.

“Teka lang nga kasi diba?” Sabi nya.

“Dalian mo! Iiwanan kita.”

Lumapit sya sakin. Sabay pingot. “Iiwanan mo ako? Gusto mong sapakin kita?”

“Oo! Gusto ko! Sapakin mo ako ng yakap mo.”

Tumawa sya. “Weh? Pano yun?”

Niyakap ko sya ng paulit-ulit. “Ganon siguro?”

“Pauso ka!”

“Hindi..”

“Okay.”

Tumabi na sya sakin..

“Ayan gusto ko yan eh.” Sabay akbay sa kanya.

“Ang alin?”

“Yan, magkatabi tayo. Sana naman sa susunod, kapag kagising ko tuwing umaga ikaw na kaagad nakikita ko.”

“Banat ha?”

“Totoo.”

“Pramis.”

Kiniss ko sya sa cheeks nya. Stolen!

Sabay takbo.

“Hoy! Ikaw talaga!”

Hinabol nya ako.

“Sorry. Di ko mapigilan eh,  I love you.” Sabay ako yung humuli sa kanya at nag back hug ako. Tapos binulong ko yun. I love you.

Ngumiti lang sya.

“Walang I love you too?”

“Di pa nga tayo eh. Hindi ka naman nanliligaw!”

Humarap sya sa’kin.

“Kailangan pa ba nun?” Sabi ko.

“Bakit ayaw mo?” Sabay taas ng kilay sakin.

“Hindi naman sa ganon...”

“Ahh.”

“Sige, nililigawan na kita. Sagutin mo na ko nyan?”

Pinalo nya ako. “Ganon kaagad kabilis? Masyado kang atat?”

Kinurot ko lang sya sa pisngi. “I love you! I love you!” Paulit-ulit kong snbi sa kanya.

“Paulit-ulit. Baka mag-sawa ka nyan?”

“Hindi naman ha. Kahit kelan hindi ako magsasawa sabhin at iparamdam sayo na mahal kita.”

Nakikita ko sa mukha nya na kinikilig sya. Nays one Daniel!

“Ayokong masanay...”

“Wag kang mag-alala wala naman akong balak tumigil.”

Hinalikan ko sya noo.

“Tara na?” Sabi ko sa kanya.

Tumango lang sya.

Hinawakan ko yung kamay nya.

Ngumiti sya.

“Oh bakit ayaw mo?”

“Ngumiti nga ako diba?”

Nag-lakad kami papunta sa chapel. Hehe. Sunday kasi. Sabay kami mag-sisimba.