The Man Who Can't Be Moved. [WILL REVISE - CURRENTLY EDITING]

Chapter Fourty Six - Present.

--Present na! Wohoo! Haha. Inskip ko na yung ibang flashbacks, para suspense. Haha.

--

2016

I know that I'll never get the chance to meet someone like you again...

Again..

Againnn....

Ughhh, pano ba ako makakaconcentrate nito dito sa blueprint na to kung sya nanamn tong iniisip ko?

Move on, Daniel!

Move on!

Sinara ko yung laptop ko, at yumuko sandali.

Ilang taon na nkakaraan simula ng iniwan nya ako. Simula nun, hindi na ako nag-mahal ng iba. Ewan ko ba.

Ang hirap talaga kapag iniwan ka nya basta basta...

Pero eto ka parin, nag-hihintay sa kanya. Kaya tinawag ako ng mga tropa ko na "The Man Who Can't Be Moved" eh. Hindi raw ako makamove-on!

Paano ba ako makakpag move-on kung mismo puso at isipan ko ayaw pa rin?

Hindi ko nga alam kung may balak pa syang balikan ako...

Wait.. Wait.. Balikan ako? Eh hindi naman pala naging kami nun.

Pero sa totoo lang, kung bumalik sya hindi ko na sigurado kung mahal pa rin nya ako..

But I hope she could see that I'm still willing to wait for her comeback. And this time I'll make sure that I will never let her go ever again.

Time Check: 4:30 am

Ohhhhh.. Ohhh.

Sht!

4:30 na pala! Hindi ko pa to natatapos.. Kailangan ko na to mapasa mamaya sa prof namin. Nako! Nako! Dito nakasalalay ang future ko! Kapag hindi ko to natapos baka hindi ako mkagraduate.

Tiningan ko yung phone ko..

I miss the way she smiles...

Oh well, never mind! Ipagpapatuloy ko na tong ginagawa kong blueprint tutal nakita ko nmnmn sya ehh.

Kahit sa picture lang...

Nag- madali akong tapusin tong blueprint na ginagawa ko. Pero sinigurado ko naman okay sya..

Pagkatapos na pagkatpos ko, nag ayos kaagad ako para hindi malate sa first class ko. Oh sipag diba! Hahaha. Wala na kasi akong binibigyan ng time bukod sa sarili ko at pag aaral...

Wait meron pa...

Yung banda ko! Banda namin. Alam nyo kung anong pangalan? Banda dito, banda don! Haha joke lang.

Parking Five ang banda ko. Akalain nyo yun no? Eh nung highschool ako wla naman akong masyadong hilig sa instruments pero ngayon pa banda banda na akooo...

Wala nga talagang permanente sa mundo natin, lahat nag-babago...

Pero nalang sa pagmamahal ko kay Kath..

Oh ayan, bumabanat lang ako pero totoo yun.

Pagkadating ko sa school..

Hassle nag kalat nnmn magagandang thomasians pero wala tlaga akong matipuhan kaht isa sa kanila.

Oo nga pala, dito ako nag aaral sa UST. Yeh yeh! Proud Thomasian ako! Hahaha. Pangarap kasi namin ni ... Dito makapag college, pero ako lang naman yung tumupad.