The Man Who Can't Be Moved. [WILL REVISE - CURRENTLY EDITING]

Chapter Fifty - Present.

-Daniel's POV.

Hinihingi ko kay Jullia yung number ni Princess. Ayaw naman ibigay! Hindi tuloy ako mapakali tuwing gabi, pa ulit ulit kong naririnig yung boses ni Princess sa isipan ko. Nako, inlab na ba ako? Teka lang, hindi pa siguro. Pero siguro, eto na yung time para kalimutan ko si Kath. At si Princess ang mkakatulong sa'kin.

PiniM ko si Julia sa facebook. Online kasi sya.

Julia Montes- Loyzaga! Ganda ganda ganda mo!

Pang-bobola ko naman kay Julia.

Ewan. Ano kailangan mo? Haha.

Yung number ni Princess please :3

Long distance yun. Mahal!

Eh ano naman? Kapag mahal mo ang isang tao tatahakin mo ang lahat!

Seryoso? O-o Landi mo ha! Mahal mo na kaagad.

Si Diego rin eh, landi rin. Nakita ka lang, love at first sight daw. Di ba pwedeng Lust at first sight muna? HAHAHA.

Heh! Hindi mo talaga makukuha yung number ni Princess!

Uy, joke lang. Di ka naman mabiro. Sige ka, agawin ko sayo si Papa Diegs..

 Agawin mo kung kaya mo.

Ohh! Ako pa? Lakas ata ng charms nito, mas malakas pa sa'yo.

Bakla ka talaga. Bahala ka dyan. Bye.

Si Julia ang sungit. Hahaha. Seryoso, desperado akong makuha yung number ni Princess..

Knock...

 

Knock....

 

Knock.......

Hindi ko na lang pinansin yung kumakatok. Haha. Bahala sya. Nag-ffb ako ee.....

Bigla naman pumasok sa isip kong, friend ko pa pala si Kath sa facebook. Matingan nga.. Di ko naman sya nakikita sa news feed ko. 

Pagkapunta ko  naman sa profile nya. Walang update. Yung last status nya, 4 years ago. Naks, tindi ng facebook eh no kahit boring na uso pa rin ngayon... Tiningan ko yung album nya sa facebook na pangalan,  "Mula noon, hanggang ngayon..." Puro pictures namin, dalawa. Lahat ata ng pictures namin nakalagay dito.. Nkakamiss.. Totoo pa kaya yung, "Mula noon, hanggang ngayon" nya? baka kasi hindi na eh.

"Kath, sorry. Pero I think It's time.. Papakawalan na kita, hindi sa nawawalan ako ng pag-asa. Gusto ko lang bigyan ng oras ang sarili ko.."

May narinig naman akong tumawa sa likod ko. Kaya napalingon ako. Aba. Si Ate lang pala.

Sinardo ko yung laptop.

"Kanina ka pa dyan?!" Tanong ko.