The Man Who Can't Be Moved. [WILL REVISE - CURRENTLY EDITING]

Revised- Chapter 8.

 

Flashback  1.4

 

“What are you laughing at?” Serious na tanong ni Louisse. 

I looked at her and said. “Nothing.”

“No, ano nga?”

“Wala, si Kia kasi..” Bago ko pa matapos yung sasabihin ko pinutol na niya kaagad.

“Wait, you’re talking to Kia right now?” Mas lalo siya naging seryoso.

“Yes, why?” Nawala yung ngiti ko.

“Nothing.” Naging sobrang cold boses ni Louisse pero hinayaan ko nalang at kinausap ulit si Kia sa viber.

Hindi ko alam kung ba’t ko naisip kausapin to si Kia, all I know is miss na miss ko na siya. Kaya nga nilunok ko na lang yung pride kong natitira para sa sarili ko, wala na din sa’kin tong pride na to eh ang mahalaga mag-kausap ulit kami. Hindi ko na din napanindigan lahat ng sinabi ko na, I will let my heart rest first then become someone who is better than now. And give my heart a chance to love Louisse. While talking to Kia, wala akong naramdaman kundi happiness and yung feelings ko dati nandun pa rin pala talaga na kahit anong gawin ko siya pa rin. It’s still her that my heart beats for and I think that will never change.

“Labas lang ako ah?” Pag papaalam ko kay Louisse.

She just nodded, I’m pretty sure may tampo siya sa’kin ngayon.

I called Kia sa viber para hindi na kami mag-tatype.

“Dito na ko sa labas.”

“Tumawag ka pa talaga, ha.” Hindi ko mapigilan na hindi matuwa dahil sa narinig ko na ulit boses niya after how many months.

“Namiss ko yang boses mo.”

“Ako hindi mo namiss?”

Fck, Warren. I can’t help it, gusto ko tuloy siya bigla balikan.  “Namiss. Ikaw nga pinaka namiss ko.”

She laughed. “Anyway, sino ba yung kausap mo kanina?”

“Si Louisse.”

Hindi siya nag-respond for 5 seconds.

“Oh.”

“Yeah.”