Chapter 9

95 5 0
                                    



Nanatili akong tahimik habang kasabay kong pumasok sa university ang shokoy. Haysss.. Ngayon naman hindi ako mapakali. Pero sinisikap kong maging maayos baka kasi mahalata ni william.

"Oh ba't ang tahimik mo? " bigla nyang tanong. Hindi ko sya sinagot at lumakad lang. Natatakot ako, baka may masabi akong di maganda parang wala kasi sa sarili ang utak ko >_<


"Psh, galit ka ba? Uyy sorry na. Balak ko naman talagang makipag-usap sayo eh yun nga lang hindi ko magawang makawala sa Kay honey.. " sabi pa nito.
Honey-honey ka dyan, lecheng honey na yan sya pa dinahilan mo. Ang sabihin mo, wala ka talagang oras kasi busy kang makipaglandian sa hitong yun! Mga LECHE! MAMATAY SANA KAYO!
O___O

Hala, nako ayan na naman ako. Buti nalang at sa isipan ko lang nasasabi ang mga toh. Huhu kahiya T_T


Nagmadali na kong lumakad at nagwave lang sa kanya. Nakakainis! Ba't ba ko nakakaisip ng mga weirdong reaksyon?? Haysss.. Dahil talaga to Kay william ehh. Kong iwasan ko na kaya sya?? Baka kasi lumala tong sakit kuno nakin.

Matapos kong isipin yun, biglang sumakit ang dibdib ko. Parang namimilipit.
Nagkaroon kaagad ako ng hinala. Ganitong-ganito rin kasi ang sakit na naramdaman ko nong makita kong may kasamang iba si Arron. Hayss.. Talaga bang-----

"Janette! "
Nilingon ko kaagad ang taong yun.
"Okay ka lang ba? " sabi nya pa na ikinagulat ko.

"Huh? Bakit? " ang seryoso ng mukha nya. Tinititigan nya ko ng malapitan, nailang tuloy ako. Waaah!! Anak ng Pating! Ang gwapo nya <3 *0*


*gulp* jusmiyo lalo yatang lumala ang kawerduhan ko na toh. Ayoko na!! Nababaliw ako! Anuba!


Itinulak ko sya ng mahina para lumayo sya.
"Tumigil ka nga! Kasalanan mo kong bakit ako ganito ngayon "

"Ahhh.. Sorry na nga diba. Sorry kong hindi kita nabantayan ng mabuti. Sorry sa pagpapahamak sayo. " binantayan daw? Kaloka, kelan pa sya naging bodyguard ko -.-
Pero hindi naman iyon ang ibig kong sabihin ehhh.. T__T
Yung nararamdaman kong to ang itinutukoy ko. Kong bakit ako nakakaramdam ng kawerduhan na to. Nakakainis na, bakit ko naramdaman to sayo. Of all people sayo pa.

Narealize ko na I'm totally move on na talaga sa Kay Arron and I'm afraid that I'm falling. Falling to someone that I don't really know.
Huhuhu!! Tanggap ko na! T_______T
Nagkakagusto na ako Kay William. Paano na to?




-------------


"Itong gabi na to ay celebrasyon ng pagkatanga ko. Celebrasyon na.. Hindi padin ako nagbabago.. Celebrasyon na nagmamahal na naman ako huhuhuhuhu! Waaaaaah!!! Ang sakit-sakit! " T_____T tumungga kaagad ako ng alak. Ang sakit ng puso ko.. Alam ko na kasi ang mangyayari pag magmahal ako sa isang tulad nya. Lalo na ng sinabi nya yung payo nya. Yung araw na heartbroken ako dahil Kay Arron.


...Tama yan, mas maganda na Hindi nya alam ang tunay mong nararamdaman. Tutal wala naman siguro syang pakialam sayo. Mas mabuti na yun kesa naman masaktan ka uli diba?....


.....Hindi ka pwedeng magmahal ng taong walang kasiguruhan. Magiging one-sided love ka pagnangyari yun. Kahit sa relasyon, dapat maging maingat din.....



Hinawakan nang dalawa kong kamay ang magkabilang balikat ni Tristan.
Nahalat ko namang nabigla sya at napatitig sa akin.
"B-bakit? "


"Sabihin mo nga sakin kong naging maingat ako?? Yung hindi sadyang pagkagusto sa kanya, ibig bang sabihin nun hindi na ako maingat?? Dahil nagmahal ako ng walang kasiguruhan?? Sa tingin mo hindi ito sigurado?? Sabihin mo! "
Napakamot naman agad sya ng batok nya.

"Lol, wag ka ngang OA dyan. Porke't nafall ka lang eh." Sabi nya at uminom na ng alak.

Napapout nalang ako sa sagot nya. Hayss.. Para akong nadidepress..haaay!! What a life.

"Uyy Janette, gabi na oh. Kaninang hapon ka pa nandito. Absent ka pa sa klase mo hala ka. Umuwi ka na." Sabi ni Tristan at pinapatayo na ko.
"Hmm! Amoy alak ka na."


Parang wala sa sariling tumayo ako at inalalayan ni Tristan para di matumba.
Maya-maya may nahagilap akong pamilyar na mukha sa dancefloor. Tinitigan ko talagang mabuti ang taong yun. Nang mapagtanto kong si William iyon ay bumitaw ako kay Tristan at pinuntahan sya na pagiwang-giwang.

"Hoy saan punta mo?" Sigaw ni Tristan.


Kinilabit ko sya at napalingon naman kaagad sya.. Matapos nun nawala na ko sa sarili ko..






TO BE CONTINUED ;)

Ms. RejectedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon