Mysterious Canvas

Chapter 3

Αμελιας pov

ΝΤΡΙΙΙΝΝ ΝΤΡΙΙΝΝΝ ΝΤΡΙΝΝ

Σηκωνομαι απο το κρεβατι αφου το κλεισω και παω στο μπανιο.Βουρτσιζω τα δοντια μου και πλενω το προσωπο μου.

Παω στην ντουλαπα μου και ψαχνω να δω τι θα φορεσω.Βαζω ενα ψηλομεσο γκρι παντελονι, μια μαυρη μπλουζα
με ενα μεγαλο ανοιγμα πισω στην πλατη.Την περναω μεσα απο το παντελονι και φοραω τα ασπρομαυρα old skool vans μου.

Πλησιαζω τον καθρεπτη και χτενιζω τα μαλλια μου.Παιρνω την τσαντα μου και
κατεβαινω κατω.Μπαινω στην κουζινα και βλεπω ολη την οικογενεια μου εκει.

"Καλημερα."Τους λεω και καθομαι στην θεση μου.Τρωω το τοστ μου και στελνω μηνυμα στα παιδια να περασουν απο το
σπιτι μου.

Τελειωσα το πρωινο μου και αποχαιρετωντας τους βγηκα εξω.
Βλεπω τα παιδια να πλησιαζουν
και τους καλημεριζω.Ξεκιναμε τον δρομο μας για το σχολειο και συντομα φτασαμε.

Περναμε την πυλη και προχωραμε
προς το πισω μερος.Καθομαστε σε
κατι σκαλακια και αρχιζουμε να
μιλαμε.

Χτυπαει το καταραμενο κουδουνι
και μπαινουμε μεσα στις ταξεις μας.

++

Τελειωσε το μαθημα και βγηκαμε εξω.

"Παω να παρω ενα νερο!"
Μου λεει η Ευα και γνεφω.

"Εγω παω πισω."Απανταω και αρχιζω
να περπαταω γοργα.

Βλεπω ενα καστανο κεφαλι και
φαινεται να ειναι ο Ορφεας.

"Ρε δεν μας περιμενες?"Τον σκουνταω και γυριζει.

Ομως αυτος δεν ειναι ο Ορφεας.

"Ωχ σορρυ!Σε περασα για αλλον."
Βρισκω τα λογια μου και μου
ριχνει ενα στραβο χαμογελο.

Αρχιζω να τον παρατηρω.
Εχει καστανα μαλλια που φαινονται
πολυ απαλα, εντονα γαλαζια ματια
του και ενα ασημι κρικακι στο κατω χειλος του.

Παρατηρουμε ο ενας τον αλλο και
τοτε επιστρεφουμε παλι στην
πραγματικοτητα.

"Νικος."Τεντωνει το χερι του προς
τα εμενα και λεγοντας το ονομα μου
το σφιγγω.

"Χαρηκα."Απανταει και νιωθω χαμενη
στην οαση των ματιων του.

"Εισαι καινουριος?"Τον ρωταω με
περιεργια.

"Οχι, γιατι?"

"Δεν σε εχω ξαναδει."Συνοφρυωνω
τα φρυδια μου προσπαθοντας να
σκεφτω αν τον εχω πετυχει καπου
και γελαει ελαφρα.