Μαρκος pov"Που ειναι η Αμελεια?"
Ρωταω την Ευα και κρατιεται
απο το τραπεζι."Στην τουαλετα."Απανταει και
σουφρωνω τα φρυδια μου.Πινω
λιγο απο το ποτο μου και περιμενω
υπομονετικα να την δω να ερχεται.Χωρις να αντεχω αλλο, αποφασιζω
να παω και γω στην τουαλετα.Μπαινω
μεσα στις γυναικειες και δεν βλεπω ιχνος
της πουθενα."Αμελια?"Ρωταω δυνατα μα, καμια
απαντηση.Βγαινω εξω μπερδεμενος και τοτε
νιωθω καποιον να με σκουνταει.
Γυρναω το κεφαλι μου και βλεπω
τον Αγγελο με πληγες στο προσωπο
του."Την πηραν."Λεει λαχανιασμενος και για μια στιγμη μου κοβεται η ανασα με τις σκεψεις μου να τρεχουν στο κεφαλι μου.
"Γαμω!"Χτυπαω την γροθια μου στον
τοιχο και παιρνω ανασες.Του κανω
νοημα και παμε στο τραπεζι με τα
παιδια.Μολις βλεπουν το σοβαρο μου βλεμμα
αμεσως με ακολουθουν προς τα εξω.
Ο Αγγελος μας εξηγει τι εγινε και
βλεπω τον Ορφεα να σφιγγει τις
γροθιες του."Οχι ρε πουστη μου."Φωναζει ο
Μαξ πηγαινοντας περα δωθε και
καθομαι σε ενα παγκακι κοιταζοντας
κατω."Μπειτε ολοι στο αμαξι.
Θα παμε στην αλανα."
Τους ανακοινωνω σηκωνοντας
το σωμα μου και ξεκλειδωνω το
αμαξι.Αναβω την μηχανη και αμεσως
πατω το γκαζι για να φτασουμε
οσο πιο γρηγορα μπορουμε.Κατεβαινουμε και ο φυλακας μας
αφηνει να μπουμε στο κτηριο.
Ανεβαινουμε με το ασανσερ στον
τελευταιο οροφο και μπαινω αποτομα
στο γραφειο του Αλεξανδρου.Ηταν ετοιμος να πει κατι σιγουρα
σαρκαστικα αλλα τα σοβαρα βλεμματα
μας τον διεκοψαν."Την πηρε."Του λεω περνωντας το χερι μου μεσα απο τα μαλλια μου και μενει σοκαρισμενος.
Κουναει το κεφαλι του σαν να μην το πιστευει και παταει ενα μαυρο κουμπι
πανω στην εδρα του.Ενας συνεργεμος αρχισε να χτυπαει
και μας οδηγει προς την αιθουσα για
τα meetings.Συντομα μπροστα μας
εμφανιζονται τριαντα ογκωδης ανδρες
φορωντας στολες."Ηξερα οτι αυτη η μερα θα φτασει,
γι' αυτο και ειχα οργανωσει ηδη καποιους ανδρες."Γνεφουμε εντυπωσιασμενοι και
πλησιαζει εναν πινακα κρατωντας εναν
μαρκαδορο.
YOU ARE READING
Mysterious Canvas
Teen FictionHIGHEST RANK: #1 IN ADVENTURE {completed} ▁▁▁ "Ποιος εισαι επιτελους και γιατι το κανεις αυτο;"Τον ρωταω αποφασιστικα δειχνοντας τους μυστηριους καμβαδες και η μαυρη φιγουρα γυριζει προς το μερος μου. Βγαζει ενα γελακι και τα ματια μας συναντιουν...