Αναστασιας pov
Γυριζω πισω στο σπιτι εξαντλημενη
και ξεκλειδωνω την πορτα μπαινοντας
μεσα.Ξαφνικα βλεπω μια γνωστη φιγουρα να καθεται στην πολυθρονα του σαλονιου και μενω ακινητη.
"Τι θες εδω?"Ρωταω αποτομα και ο
Χρηστος σηκωνεται χαμογελαστος."Να δω την γυναικα μου, που μου ελειψε."
Παει να με ακουμπησει και κανω ενα
βημα πισω νιωθοντας αηδια."Δεν ειμαι πια γυναικα σου, Χρηστο."
Απαντω και αφηνω την τσαντα μου
στον καναπε.Δεν τον φοβαμαι πλεον
γιατι ξερω ακριβως τις αδυναμιες του."Μπορουμε να ξανα προσπαθησουμε
αγαπη μου."Λεει δηθεν οτι με θελει
ξανα και κουναω το κεφαλι μου."Νομιζεις οτι ειμαι χαζη?Μετα απο οσα εκανες και θα κανεις στον Μαρκο και στην Αμελια, ουτε να το σκεφτεσαι."
Ανασηκωνει τους ωμους του στην ρητορικη ερωτηση μου και νιωθω
τα νευρα μου να αυξανονται."Τωρα, φυγε απο το σπιτι και μην ξαναρθεις."Λεω σκληρα και ανοιγω
την πορτα περιμενοντας τον να
ξεκουμπιστει απο εδω περα."Βεβαιως.Αλλα μην νομιζεις οτι τελειωσαμε εδω, Στασυ."Απανταει
χρησημοποιωντας το ψευδωνυμο που
μου ειχε βγαλει παλια και παιρνω
μια ανασα.Κλεινω την πορτα πισω του και
ανεβαινω τις σκαλες.Περναω εξω
απο το δωματιο της μοναδικης μου κορης και σφιγγω τις γροθιες μου.Μπασταρδε.
Αμελιας pov
"Αμελια?"Ακουω τον Μαρκο να
λεει και γυριζω να τον κοιταξω
κλεινοντας το βιβλιο που εχω
στα χερια μου."Τι εγινε?Χρειαζεσαι κατι?"
Τον ρωταω καθως σηκωνομαι
και με κοιταει στα ματια."Μπορεις να κοιμηθεις μαζι μου?
Δεν με παιρνει ο υπνος."
Χαμογελαει αθωα και γελοντας ελαφρα αλλαζω ρουχα σε κατι πιο βολικο.Ο Μαρκος κανει λιγο περα με πολυ
προσοχη και σκαρφαλωνω στο κρεβατι.
Ξαπλωνω και μας σκεπαζω με ενα στεντονι.Περναει το χερι του γυρω μου φερνοντας
με λιγο πιο κοντα και βαζει το κεφαλι του
στον χωρο αναμεσα στον λαιμο και στον
ωμο μου.Κλεινω τα ματια μου και αμεσως αποκοιμιεμαι μεσα στην ασφαλη
αγκαλια του.Μαρκος pov
YOU ARE READING
Mysterious Canvas
Teen FictionHIGHEST RANK: #1 IN ADVENTURE {completed} ▁▁▁ "Ποιος εισαι επιτελους και γιατι το κανεις αυτο;"Τον ρωταω αποφασιστικα δειχνοντας τους μυστηριους καμβαδες και η μαυρη φιγουρα γυριζει προς το μερος μου. Βγαζει ενα γελακι και τα ματια μας συναντιουν...