Mysterious Canvas

Chapter 16

Οχι δεν θα παω στον Μαρκο.
Εχω βγει ραντεβου με τον Νικο
και δεν με νοιαζει τι θελει.

Μπαινω μεσα στην πιτσαρια και
πλησιαζω το τραπεζι μου.

"Τι εγινε?"

"Την πηρα τηλεφωνο αρκετες φορες
ομως δεν το σηκωνε."

"Ενταξει."Μου χαμογελαει και
μιλαμε.

Το κινητο μου αρχισε να δονειται
αλλα το αγνοησα ωσπου ειδα ενα
μηνυμα που με ενδιεφερε.

Καζανοβα:

Που εισαι?Ειμαι κατω απο το
σπιτι σου.

Διαβαστηκε✅

Καζανοβα:

Απαντα μου!Μην με σνομπαρεις εμενα.

Διαβαστηκε✅

Καζανοβα:

Ετσι εισαι?Τοτε και γω θα αρχισω
να χτυπαω την πορτα και θα γνωρισω
τους γονεις σου.

Εγω:

Μην τολμησεις!

Ειλικρινα ο Μαρκος ειναι ικανος για ολα.Σκεφτομαι και αναστεναζω σιγανα.

Καζανοβα:

Επιτελους απαντησες!
Θα ερθεις?

Εγω:

Εχω αλλη επιλογη?

Ρωταω ειρωνικα και ξεφυσαω περνοντας το χερι μου μεσα απο τα μαλλια μου.Ο Νικος προσεξε οτι ημουν λιγο χαλια και αμεσως ρωτησε.

"Εγινε κατι?"

"Ναι μου εστειλε μηνυμα η μαμα μου
και πρεπει να παω σπιτι επειγοντως."

"Οκευ!Παμε."Σηκωνομαστε απο
το τραπεζι και πληρωνουμε.
Βγαινουμε εξω και παμε στο
αμαξι του.

Μπαινουμε μεσα και ξεκιναει την
μηχανη.Μετα απο πεντε λεπτα
φτασαμε σπιτι μου.

"Ευχατιστω πολυ και συγγνωμη
που χαλασα την βραδια"
Απολογουμαι ενοχα.

"Δεν πειραζει!"

"Σου χρωσταω χαρη παντως."
Αναφωνω και γελαμε.

"Φυσικα και μου χρωστας.Καληνυχτα!"
Τον αγκαλιαζω και βγαινω εξω.
Ακουω το αμαξι να φευγει
και νιωθω ανακουφιση.

Ακουω θορυβο και βλεπω τον
Μαρκο να πλησιαζει με την μηχανη.

"Πες μου τι θες και αναγκαστηκα να φυγω απο το ραντεβου μου."Λεω αποτομα και με κοιταει πονηρα.