Mysterious Canvas

Chapter 29

"Αμελια?"

Ανοιγω το ενα μου ματι διστακτικα
και τον βλεπω να με κοιταζει ανυσηχος.

"Εισαι καλα?"Ρωταει και διακριτικα
παιρνω λιγο μαλλι και κρυβω την
μελανια.

Ελα ομως που το προσεξε..

"Ναι, μια χαρα ειμαι."Απαντω
γρηγορα και καρφωνει το βλεμμα
του στο μαγουλο μου.

Τα ματια του σκουραινουν και
σφιγγει τις γροθιες του.

"Ποιος.Το.Εκανε.Αυτο?"
Δαγκωνω το κατω χειλος μου
και σκυβω το κεφαλι μου.

Σηκωνει το κεφαλι μου
και αντικριζει τα βουρκωμενα
ματια μου.

Νιωθω τα ακροδαχτυλα του
να χαιδεουν την μελανια και
το καυτο αγγιγμα του γιατρευει
τον πονο μου προσωρινα.

"Σε παρακαλω πες μου τι εγινε."
Ψυθιριζει σε κοντινη αποσταση
και γνεφω σκουπιζοντας ενα
δακρυ που μολις εσταξε.

Με παιρνει απαλα απο το χερι
και ανεβαινουμε στην μηχανη
του.

Ξεκιναει και μεσα σε λιγα λεπτα
φτασαμε σπιτι του.Βρισκει τα κλειδια
του και ξεκλειδωνει την πορτα.

Μπαινουμε μεσα και ανεβαινουμε
τις σκαλες.Παμε στο δωματιο του
και καθομαι στο κρεβατι.

"Αλλαξε για να εισαι πιο ανετη."
Μου δινει μια μαυρη μπλουζα
του και ενα ζευγαρι ψηλες καλτσες
Nike.

Αλλαζω μπροστα του χωρις να
εχω καποιο προβλημα και κατεβαινουμε κατω να φαμε.

Ευτυχως η μαμα του δεν ειναι
εδω γιατι δεν θα ηθελα να με
δει σε αυτην την κατασταση.

Τρωμε το υπεροχο φαγητο
και τα μαζευουμε.Παμε
πανω και ξαπλωνω στο
κρεβατι σκεπαζοντας
το σωμα μου με το
παπλωμα.

Ξαπλωνει και ο Μαρκος
διπλα μου ετσι ωστε τα
ματια μας να συναντιουνται.

"Για πες μου τι εγινε."

"Ο..Ο Νικος με χτυπησε."
Με το που το ξεστομιζω
σηκωνεται απο το κρεβατι
φουριοζος.

Τραβαει τα μαλλια του με τα χερια
του και ανασαινει βαρια νευριασμενος.

"Το ξερα γαμω, το ξερα."
Κλεινει τα ματια του.

"Θα τον σκοτωσω στο ορκιζομαι."
Ξαφνικα λεει και δινει μια μπουνια
στον τοιχο.Μαζευομαι και αγκαλιαζω
τα γονατα μου τρομαγμενη.