Mysterious Canvas

Chapter 8

Μπαινει στο δωματιο η πολυαγαπημενη μου αδερφη.

"Οπ τα παιδια μας."Λεει χαμογελωντας και στριφογυριζω τα ματια μου.Νιωθω το χερι του Μαρκου να πειραζει την μπλουζα μου και ανατριχιαζω.

"Μην το κανεις αυτο."Μουρμουραω χτυπωντας το χερι του και με κοιταει πληγωμενος.

Η Λυδια καθατιζει τον λαιμο της και γυριζω την προσοχη μου σε αυτην.
"Τι θες παλι?"Της λεω βαριεστημενα.

"Αα μωρε ηθελα να δανειστω μια κολονια σου."Απανταει και καθεται στο κρεβατι
χαλαρη.

"Ποια κολονια?"Την κοιταω υποπτα
και πεταριζει τις βλεφαριδες της.

Δισταζει λιγο πριν μιλησει βλεποντας το βλεμμα που της ριχνω."Την Olýmpia."

"Αποκλιεται!"Κουναω το κεφαλι μου αρνητικα ενω σκεφτομαι τι θα μπορουσε να παθει η ακριβη κολονια μου απο την Λυδια.

"Ή θα μου δωσεις αυτο που θελω ή θα πω στην μαμα ολα αυτα."Μας δειχνει επικριτικα και αρχιζω να νευριαζω.

Σηκωνομαι απο τα ποδια του
Μαρκου και παω στο επιπλο που εχω πανω τα καλλυντικα και τα αρωματα μου.

Παιρνω την κολονια και με βαρυα καρδια της την δινω αφου την προειδοποιω οτι αν σπασει την εχω σκοτωσει.

Χαμογελαει ευχαριστημενη και μας
αποχαιρετα κλεινοντας την πορτα
πισω της.Ξεφυσαω και κοιταω τον
Μαρκο που ειναι ετοιμος να σκασει στα γελια.

"Μα να σε απειλη η μικροτερη αδερφη σου."Τονιζει την λεξη μικροτερη και στενευω τα ματια μου.

"Μην με κοροιδευεις.Δεν ξερεις τι διαολος ειναι."Τον χτυπαω παιχνιδιαρικα στον ωμο και γελαει.

"Ειμαι σιγουρη οτι αν ειχες αδερφη
θα την ειχες σκασει!"Αναφωνω και
αμεσως σταματαει να γελα.

"Πρεπει να φυγω"Λεει αποτομα
και τον κοιταω με σουφρωμενα φρυδια.

"Μα δεν τελειωσαμε το--"
Με διακοπτει και σηκωνεται ορθιος.

"Αλλη φορα."Το προσωπο του ειναι κενο, σαν μια μασκα να μην αφηνει κανενα συναισθημα να φανει.

Φοραει γρηγορα το δερματινο
τζακετ του και πηδαει απο το
παραθυρο με μεγαλη ευκολια.

Δαγκωνω το κατω χειλος μου
και κοιταζω επιμονα την καρεκλα που καθοταν πριν.

Μα καλα τι εκανα?