Mysterious Canvas

Chapter 18

Περπατουσα χαμενη στις σκεψεις
μου ωσπου μια γνωριμη φωνη με
διεκοψε.

"Αμελια!"Γυρναω το κεφαλι μου
δεξια και πιανω την καρδια μου
τρομαγμενη.

"Ρε Μαρκο με τρομαξες!"
Του λεω ξεφυσωντας και με πλησιαζει.

"Συγγνωμη."Χαμογελαει αθωα και
γελαω.

"Τι σκεφτοσουν?"

"Τιποτα."Το χαμογελο εξαφανιζεται
απο τα χειλη μου και κοιταω κατω.

"Σε ξερω πολυ καλα γατουλα.
Πες μου τι εχεις."Σηκωνω το
κεφαλι μου και οι ματιες μας
συναντιουνται.

"Καλυτερα οχι."Απορριπτω
την προταση του και μπαινει
μπροστα μου σταματωντας με.

"Αμελια.Πες μου."Λεει αυστηρα με
σοβαρο υφος.

"Μου τα ζητησε ο Νικος!
Χαρηκες τωρα?"
Απανταω αγανακτησμενη
και κοκκαλωνει στην θεση του.

"Κι εσυ τι του ειπες?"

"Του ειπα οτι θα το σκεφτω"

"Να το σκεφτεις καλα.
Δεν τον ξερεις και πολυ καιρο
οποτε προσεχε."Σουφρωνω τα
φρυδια μου περιεργαζοντας τα
λογια του ενω τον βλεπω να
φευγει μακρια μου.

Οποτε προσεχε..

Τι εννοει?

Κουναω το κεφαλι μου
διωχνοντας τις σκεψεις μου.
Σιγουρα ο Μαρκος το κανει επιτηδες επειδη δεν τον συμπαθει.

Εφτασα σπιτι μου και μπηκα μεσα.
Ανεβηκα στο δωματιο μου και αφου
ξεντυθηκα επεσα στο κρεβατι μου
κουρασμενη.Κλεινω τα ματια μου και αποκοιμιεμαι.

+

ΝΤΡΙΙΝΝ ΝΤΡΙΙΝΝ ΝΤΡΙΝΝ

Κλεινω το ξυπνητηρι και αναστεναζω βαριετημενα.Σηκωνομαι απο το
κρεβατι και παω στο μπανιο.

Κανω τα απαραιτητα και ψαχνω
ενα συνολακι στην ντουλαπα μου.
Θα φορεσω ενα boyfriend παντελονι
με σκισιματα, μια κοκκινη μπλουζα
απο μεσα και τα vans μου.

Χτενιζω τα μαλλια μου και τα αφηνω
κατω.Ψεκαζω λιγη κολονια και κατεβαινω τις σκαλες.Παω στην κουζινα και τους
βλεπω ολους μαζεμενους.

"Καλημερα."Απαντουν το ιδιο
και καθομαι στην θεση μου.
Τρωω το πρωινο μου και οταν
τελειωνω βγαινω εξω.

Πλησιαζω τα παιδια και
περπαταμε προς το σχολειο.
Φτασαμε και μπαινουμε μεσα.