Με κολλαει στον τοιχο και
κοιταγομαστε εντονα.
Πλησιαζει και η ανασα
μου γινεται ταχυτερη.Τα χειλη του πανε να ακουμπησουν
τα δικα μου αλλα στριβει το κεφαλι
του προς το αυτι μου."Ετοιμασου, φευγουμε."
Ψυθιριζει και με αφηνει απαλα
κατω.Παω στο μπανιο και
βουρτσιζω τα δοντια μου.
Θα φορεσω το μαυρο momfit
μου, ενα λιλα φουτερ που το περναω απο μεσα και τα μαυρα vans μου.Αφηνω τα μαλλια μου κατω
και ψεκαζω κολονια.Χωρις να
τον κοιταξω καν κατεβαινουμε
τις σκαλες και αφου ενημερωσουμε
την μανα μου, βγαινουμε εξω.Ανεβαινουμε την μηχανη και
ξεκιναει.Αρχικα περναμε απο
το σπιτι του για να παρει τον
σακο με τα πραγματα του και
μετα κατευθυνομαστε προς
την αλανα.Φτανουμε και κατεβαινω κατω.
Εντοπιζω τον φιλο του Μαρκου
να καθεται μαζι με κατι αλλους
και προχωραω."Χευ Μαξ!"Λεω χαλαρα και
σηκωνεται χαρουμενος."Επ Αμελια!Που χαθηκες ρε."
Κανουμε την ειδικη χειραψια
μας και γελαμε."Εγιναν πολλα."Νιωθω ενα χερι
να τυλιγεται γυρω απο την μεση
μου και σηκωνω το κεφαλι μου.Ο Μαρκος δεν χαμογελαει στον
Μαξ αλλα σφιγγει το σαγονι του
οταν βλεπει τους αλλους να με
κοιτανε εντονα."Τι επαθες στο προσωπο σου?"
Αποκριθηκε ο Μαξ σουφρωνοντας
τα φρυδια του και γω εβγαλα ενα
γελακι."Επαιξαν ξυλο."Απαντω και
ο Μαξ αρχισε να κοπανιεται
ενυουσιασμενος."Για σενα?"Γνεφω και
χοροπηδαει ακομα πιο πολυ."Εχασα το θεαμα ρε πουστη μου."
Κανει σαντ φεις και γελαμε.Καθομαστε λιγο ακομα αλλα
αποφασιζουμε να ξεκινησουμε
το μαθημα.Επιλεγουμε εναν τοιχο
και αφηνει τον σακο κατω.
Βγαζει ενα μπλοκ ζωγραφικης
και ξεφυλιζει τις σελιδες ψαχνοντας
κατι.Μετα απο λιγο το φερνει κοντα
μου και βλεπω ενα εντυπωσιακο
σχεδιο που απεικονιζει ενα
μικρο κοριτσακι να κοιμαται
με το αρκουδακι του."Πολυ ωραιο.Απο που
το εμπνευστηκες?"Εκφραζομαι
με ενα χαμογελο και τον κοιταω
περιμενοντας την απαντηση του.
YOU ARE READING
Mysterious Canvas
Teen FictionHIGHEST RANK: #1 IN ADVENTURE {completed} ▁▁▁ "Ποιος εισαι επιτελους και γιατι το κανεις αυτο;"Τον ρωταω αποφασιστικα δειχνοντας τους μυστηριους καμβαδες και η μαυρη φιγουρα γυριζει προς το μερος μου. Βγαζει ενα γελακι και τα ματια μας συναντιουν...