Mysterious Canvas

Chapter 27

"Τι εννοει οτι θα πει το
μυστικο σου?"Σουφρωνω
τα φρυδια μου και με κοιταει
με ενα κενο βλεμμα.

"Δεν ειναι καταλληλη στιγμη να
στα πω αυτα."Ανοιγω το στομα
μου να πω κατι αλλα με διακοπτει
το κουδουνι.

"Καλα."Απαντω και περπαταμε
μαζι μεχρι την ταξη.Μπαινουμε
μεσα και καθομαστε στα θρανια μας.

Αρχιζει το μαθημα και χανομαι
στις σκεψεις μου χωρις να προσεχω.

+

Βρισκομαι ξαπλωμενη στο
κρεβατι με κλειστα τα ματια
χαλαρωνοντας.

Ακουω το κουδουνι να χτυπα
και καποιες φωνες.Τις αγνοω
και γυριζω απο την αλλη μερια.

Ανοιγει η πορτα του δωματιου
μου και αμεσως το γνωστο αρωμα
του χτυπαει τα ρουθουνια μου.

"Αμελια, Κοιμασαι?"Κλεινω
τα ματια μου παριστανοντας
την κοιμησμενη και δεν απανταω.

Μετα απο λιγο νιωθω ενα βαθουλωμα στο κρεβατι.Η ανασα του χτυπαει τον
σβερκο μου και ενα ριγος με διαπερναει.

"Το ξερω οτι δεν κοιμασαι,
γατουλα."Ψυθιριζει με την βραχνη
φωνη του στο αυτι μου και ακουμπαει
τα χειλη του στον λαιμο μου.Για μια
στιγμη απολαμβανω το καυτο αγγιγμα
του αλλα πεταγομαι στην ακρη μολις
το συνειδητοποιω.

Βγαζει ενα γελακι και τον κοιταω
με δολοφονικο βλεμμα.

"Ηθελα να κοιμηθω!"Παραπονιεμαι
και ξαναξαπλωνω.

"Αυτο δεν γινεται.Εχουμε μαθημα."
Στριφογυριζω τα ματια μου.

"Δεν μπορουσες να μου το ειχες
πει νωριτερα?"Γνεφει αρνητικα
και σηκωνεται.Παω να σηκωθω
αλλα με σταματαει.

Τον κοιταω περιεργα και
βλεπω να περιεργαζεται το
χωρο του δωματιου μου.

Παιρνει δυο-τρια πραγματα
και φτιαχνει εναν diy πινακα.

"Το σημερινο μαθημα
περιλαμβανει το πως ενας
γκραφιστας αποτυπωνει ενα σχεδιο.
Με αυτο εννοω οτι μπορει καποια μερα καποιος να σου ζητησει να
κανεις μια ζωγραφια οποτε ας
δουμε."

Αρχισε να φτιαχνει διαφορα
σχεδια και με προσοχη συγκρατουσα
οσες συμβουλες μπορουσα.

"Τωρα η σειρα σου."
Μου δινει τον μαρκαδορο
και μου δειχνει ενα σχεδιο.

Αρχιζω να το φτιαχνω και με
βοηθαει οπου κανω λαθη.
Αφηνω την τελευταια πινελια
μου και απομακρυνομαι.