Mysterious Canvas

Chapter 30

Κατεβαινει κατω και με πλησιαζει.
Περναει τα δαχτυλα του μεσα απο
τα μαλλια μου και τα στρωνει απαλα.

Με κοιταζει στα ματια και για
μια στιγμη χανομαι στα δικα
του σοκολατενια.

"Δεν χρειαζεται να με ντρεπεσαι,
γατουλα."Σκυβει και ψυθιριζει στο
αυτι μου με ενα παιχνιδιαρικο τονο.

Νιωθω τα χειλη του να ακουμπουν
πανω στο δερμα του λαιμου μου και
αμεσως ενα ριγος με διαπερνα.

Απομακρυνεται και χαμογελαει
πονηρα μολις το συνειδητοποιει.
Στεκομαι κοκκαλωμενη στην θεση
μου αλλα αμεσως μουρμουριζω ενα
"καληνυχτα" και γυριζω την πλατη
μου μη θελοντας να δει τα πλεον
κοκκινα μαγουλα μου.

Ξεκλειδωνω την πορτα και
μπαινω μεσα.Για αλλη μια φορα
με περιμενε και τοτε εφυγε.

Δαγκωνω το κατω χειλος μου
σκεπτικη και ανεβαινω την
σκαλα.

Μολις φτανω στο τελευταιο
σκαλι ακουω δυνατα χτυπηματα
στην πορτα.Αμεσως αυξηθηκαν
οι παλμοι μου και στραβοκαταπια.

Ποιος να ειναι..

Κατεβαινω διστακτικα την
σκαλα και για μια στιγμη
σταματαω οταν απο το μυαλο
μου περναει η σκεψη του οτι
μπορει να ειναι ο Νικος.

Πλησιαζω και ανοιγω την πορτα
αφου την ξεκλειδωσω.Κοιταω πανω
και ευτυχως διακρινω μια γνωστη
και φιλικη φιγουρα.

"Ρε με τρομαξες!Τι κανεις εδω
βραδιατικα?"Ρωταω την Ευα
χαμογελαστη αν και ανυσηχη.

Τοτε κανει ενα βημα προς το
μερος μου και το φως πεφτει
πανω της.

Δακρυα κυλουν στα ροδινα
μαγουλα της και το προσωπο
μου γινεται σοβαρο.

Την τραβαω στην αγκαλια μου
χωρις να πω τιποτα και με σφιγγει.
Μετα απο λιγα λεπτα σε αυτην την
θεση, πηγαμε και καθισαμε στον
καναπε.

"Τι εγινε?"Καθεται απεναντι μου
και της κραταω το χερι ως ενδειξη
παρηγοριας.

"Τσ-τσακωθηκα με τον Ο-ορφεα."
Τραυλιζει απο τους σιγανους
λυγμους της και ξεφυσαω.

Αυτο σιγουρα θα παρει αρκετη ωρα.

+

Μου εξηγησε τα παντα και
επεσαν λιγα δακρυα ακομα.

Ανεβηκαμε πανω αφου φαγαμε
σοκολατα και αποφασισαμε να
κοιμηθουμε μιας και η ωρα ειχε
περασει και ηταν γυρω στις 2.
Κλεινω το φως και αποκοιμιεμαι
γρηγορα.