Φτασαμε στο φαστφουνταδικο και
παρκαρε ακριβως απο εξω.Προχωραμε
προς την εισοδο και κραταει την πορτα
ανοιχτη για μενα.Περναω απο μπροστα του στριφογυριζοντας τα ματια μου
και με ακολουθει απο πισω."Ενα ευχαριστω δεν βλαπτει."
Λεει καθως καθομαστε σε ενα γωνιακο
τραπεζι με θεα τον δρομο."Οτι πεις."Απαντω ειρωνικα και
ενας σερβιτορος μας πλησιαζει.Παραγγελνουμε τι θελουμε να
φαμε και τον κοιταω στα ματια."Πες τωρα."
"Ας φαμε πρωτα, μην εισαι τοσο βαρετη."
Σφιγγω το σαγονι μου και σηκωνομαι πανω
για να φυγω.Ομως με προλαβαινει τραβωντας με απο το χερι."Μην φυγεις, θα σου πω."
Διωχνω το χερι του απο πανω μου
και καθομαι ξεφυσωντας.Του κανω
νοημα να ξεκινησει και καθεται πισω
παιρνοντας μια ανασα."Αυτος που θρηνησαμε και εγω και
ο Μαρκος ηταν ο θειος μας, δηλαδη αδερφος του Χρηστου.""Ο Μαρκος εχει συγγενεια με σενα?"
Λεω κανοντας μια φατσα αηδιας
και στριφογυριζει τα ματια του
στην αντιδραση μου."Οχι ακριβως.Τελος παντων,
αυτος απο την αρχη μισουσε
τον Χρηστο και ο Μαρκος παντα τον
εβλεπε ως πατερα.Το ιδιο συμπεριφεροταν και σε μενα και ισως αυτος ηταν ενας λογος που εγω και ο Μαρκος δεν τα παμε καλα."Γνεφω περιμενοντας να ακουσω
την συνεχεια αλλα μας διεκοψε ο σερβιτορος φερνοντας το φαγητο.Νιωθω την κοιλια μου να γουργουριζει
και αμεσως παιρνω το cheeseburger στα
χερια μου.Αφου το ξετυλιγω, δαγκωνω μια
μπουκια και μουγκριζω απο απολαυση.Τοτε συνηδειτοποιω οτι ολη αυτη την ωρα με κοιταγε ο Νικος.Χαμογελαω αθωα και
κουναει το κεφαλι του γελωντας.Τρωμε χωρις να μιλαμε και παρατηρω τον κοσμο μεσα στο μαγαζι.Μετα απο λιγο τελειωσαμε και ο Νικος πηρε θεση για να αρχισει να μιλαει ξανα.
"Το βραδυ στην αλανα που συνεβησαν
ολα αυτα εγω--"Μας διακοπτει μια γνωστη
φωνη και δαγκωνω το κατω χειλος μου."Αμελια!"Βλεπω τον Μαξ να με πλησιαζει χαμογελαστος χωρις να εχει αντιληφθει
την παρουσια του Νικου.Το προσωπο του εχει αρκετες πληγες
και οι αρθρωσεις του επισης.Σηκωνομαι
αμεσως ανυσηχη και τον αγκαλιαζω.
YOU ARE READING
Mysterious Canvas
Teen FictionHIGHEST RANK: #1 IN ADVENTURE {completed} ▁▁▁ "Ποιος εισαι επιτελους και γιατι το κανεις αυτο;"Τον ρωταω αποφασιστικα δειχνοντας τους μυστηριους καμβαδες και η μαυρη φιγουρα γυριζει προς το μερος μου. Βγαζει ενα γελακι και τα ματια μας συναντιουν...