Mysterious Canvas

Chapter 20

"Οποτε τι εισαι στην κορη μου?"
Ρωταει η μανα μου μετα απο την
πολυωρη συζητηση μας και γουρλωνω
τα ματια μου.

"Μαμα!"Της λεω αυστηρα
και ο Μαρκος γελαει.

"Ειμαστε φιλοι."
Η μανα μου σηκωνει το ενα
της φρυδι κοιτωντας μας.

"Οχι!Εγω εσενα θελω για γαμπρο μου."Αναφωνει παιχνιδιαρικα και
κουναω το κεφαλι μου αποδοκιμαστικα ενω ο Μαρκος σκαει στα γελια.

Συνεχιζουμε να μιλαμε ωσπου
μας διακοπτει το τηλεφωνο του.
Το σηκωνει και απο οτι καταλαβαινω
η μανα του θελει να παει στο σπιτι.

Αποχαιρεταει την μανα μου με
μια αγκαλια και τον συνοδευω
εως την εξοδο.

"Την συμπαθησα."
Ανακοινωνει και γελαω.

"Και εκεινη."
Στηριζομαι πανω στην πορτα
και τοτε πεταγεται η Ευα απο
το πουθενα.

"Γεια σας παιδια!"
Χαμογελαει σαν τρελη
και βλεπω μαζι της να εχει
μια τεραστια σακουλα.

"Τι εγινε?"
Δειχνω την σακουλα και
χοροπηδαει ενθουσιασμενη.

"Κανει παρτι ενα παιδι απο το
Β4 και μαντεψε ποιες θα πανε!"

"Πρεπει να ερθω?"
Παραπονιεμαι και στενευει τα
ματια της κοιτοντας με.

"Θα πας θες, δεν θες.
Θα ναι και το αγορι σου
εκει!"Ο Μαρκος με κοιταει
σκεπτικος και ξαφνικα το
προσωπο του γινεται κενο
απο συναισθηματα.

Κοιταζει λιγο το κινητο του
αδιαφορος και προχωραει προς την μηχανη του.Ανεβαινει και σε δευτερολεπτα εξαφανιζεται αφηνοντας λιγη σκονη πισω του.

Κοιταω δολοφονικα την Ευα
και μπαινουμε μεσα.Ανεβαινω
τις σκαλες γρηγορα και πεφτω
στο κρεβατι μου απογοητευμενη.

"Συγγνωμη."Η φωνη της ειναι σιγανη
γεματη τυψεις.

"Δεν πειραζει.."Ψελλιζω με κλειστα τα ματια.

"Σημερα θα παμε να περασουμε τελεια!
Για σηκω."Με διαταζει και ξεχνωντας τις σκεψεις μου σηκωνομαι χαμογελωντας.

"Διαλεξε μου ρουχα.Εγω παω για μπανιο."Παιρνω την πετσετα και
μπαινω μεσα.

Γδυνομαι και αφηνω το ζεστο νερο να
τρεξει πανω μου χαλαρωνοντας τους
μυς μου.

Τελειωσα και βγηκα εξω.
Σκουπισα ολα τα νερα και
φορεσα τα εσωρουχα μου.

Παω στο δωματιο και στεγνωνω
τα βρεγμενα μαλλια μου.Θα φορεσω
ενα κοκκινο, λιγο κοντο κολλητο
φορεμα και τα μαυρα τακουνια μου.