Mysterious Canvas

Chapter 37

Αγνωστος pov

Την βλεπω να μπαινει μεσα
στο σχολειο της αφου χτυπησε
το κουδουνι.

Θα ειδωθουμε συντομα, Αμελια.

Πολυ συντομα..

+

Αμελιας Pov

Επιλεγω ενα all-black outfit
και το φοραω.Πλενω
τα δοντια μου και χτενιζω
τα μαλλια μου.

Φοραω το δερματινο τζακετ μου
και κατεβαινω γρηγορα κατω αφου
κοιταξω εξω απο το παραθυρο
βλεποντας τον Μαρκο να περιμενει.

Αποχαιρετω την μανα μου λεγοντας
το προγραμμα της βραδιας και μου
κλεινει το ματι κοιτωντας με πονηρα.

Στριφογυριζω τα ματια μου και
ανοιγω την πορτα.Ο κρυος αερας
με χτυπαει στο προσωπο και
πλησιαζω τον Μαρκο.

Ανεβαινω στην μηχανη και
το γκαζωνει οδηγωντας μας
προς την αλανα.

Φτασαμε και κατεβηκαμε.
Αυτη τη φορα ακολουθουμε
μια αλλη διαδρομη και παντου
κυριαρχει αρκετο σκοταδι με
λιγοστα φωτα να αχνοφαινονται.

Πιανει το χερι μου απαλα
και με φερνει μπροστα του.
Στριβουμε σε μια γωνια και
μπροστα μας εμφανιζεται ενα
πολυτελες γραφειο.

Ενα ατομο στηριζει τα χερια του
επιβλητικα πανω στην ξυλινη
εδρα και μιλαει σοβαρα με ενα
αλλο ατομο.

"Ποιος ειναι αυτος?"
Ρωταω χαμηλοφωνα τον
Μαρκο και με φερνει κοντα του.

"Περιμενε και θα δεις."
Απανταει και δαγκωνω το
κατω χειλος μου.

"Και δεν θα ξανακουσω καμια
δικαιολογια."Τονιζει ο "τρομακτικος"
τυπος και ο αλλος απλα στριφογυριζει
τα ματια του, προχωροντας προς την
εξοδο.

Για λιγα δευτερολεπτα, τα ματια
μας συναντιουνται αλλα δεν τον
αναγνωριζω.

"Γεια σου Μαρκο..Και ομορφη νεαρη."
Ο τονος του πλεον ειναι χαλαρος και
καταλαβαινω οτι ειναι λιγο μεγαλυτερος
μας, δηλαδη γυρω στα 25.

"Αμελια."Απλωνω το χερι μου και
το ιδιο κανει και αυτος.

"Αλεξανδρος."Απαντα σφιγγοντας
το χερι μου και μας κανει νοημα να
καθισουμε.

"Χαιρο.αι που ηρθατε.Σημερα
λοιπον σας καλεσα για μια
αποστολη που θελω να εκπληρωσετε."
Τον κοιταω σκεπτικη και περιμενω
να συνεχισει.