Mysterious Canvas

Chapter 57

Αμελιας pov

Φτανουμε εξω απο το σπιτι του Μαρκου
και τον βοηθαω να μπει μεσα.

"Αμελια, θες να μεινεις εδω?"
Ρωταει η Αναστασια και γνεφω.
Το λεω στην μανα μου και αυτη και
η Αναστασια τελικα θα πανε για καφε.

"Να προσεχετε!"Λενε ταυτοχρονα με ενα πονηρο υφος και βγαινουν εξω.

Στριφογυριζω τα ματια μου και παμε
στην κουζινα να φαμε κατι.Βρισκω
κατι μπισκοτα και προσθετοντας
παγωτο τρωμε χωρις να μιλαμε.

Ξαφνικα ακουω το κινητο μου
να χτυπαει.Το σηκωνω και ακουγεται η τσιριχτη φωνη της Ευας.

"Που ειστε?"Ρωταει και ακουω απο
πισω ψιθυρους.

"Σπιτι του Μαρκου."Απανταω και
συμπληρωνω καχυποπτα."Τι εγινε?"

"Τιποτα καλε.Ερχομαστε."Λεει και
μου το κλεινει στα μουτρα.Σουφρωνω
τα φρυδια μου και τρωω μια μπουκια.

Ο Μαρκος παει να ανοιξει το στομα του
ομως τον προλαβαινει το κουδουνι.
Σηκωνομαι απο την θεση μου και ανοιγω
την πορτα.

Νιωθω δυο χερια να τυλιγονται γυρω
μου σφιχτα και τα ματια μου ειναι
ετοιμα να πεταχτουν εξω.

"Ευα."Ψελλιζω με κομμενη την ανασα και δειχνει να το συνηδειτοποιει.Με αφηνει
χαμογελωντας και ξανα νιωθω καποιον
να με αγκαλιαζει.

"Που ειναι ο Μαρκος?"Ρωταει ο Ορφεας
και τους λεω να με ακολουθησουν.
Προχωραμε στην κουζινα και παρατηρω
οτι τα παιδια εχουν στα χερια τους σοκολατες και λουλουδια.

"Συγγνωμη που δεν ηρθαμε στο νοσοκομειο για επισκεψη.Βασικα
ηρθαμε αλλα δεν μας πηγαινε η καρδια να
σας ξυπνησουμε."Λεει πρωτα ο Ορφεας
και συνεχιζει η Ευα.

"Παντως ησασταν πολυ κιουτ!
Ετσι αγκαλιτσα."Πεταριζει τα
βλεφαρα της κοιτωντας μας και
γελαμε.

Καθομαστε στο τραπεζι και μας λενε
τα νεα στο σχολειο που χασαμε αυτες
τις μερες.

"Ανοιξε ενα καινουριο κλαμπ εδω κοντα.Ειστε να παμε?"Ανακοινωνει
ενθουσιασμενη η Ευα και γνεφουμε
ολοι καταφατικα.

"Ωραια.Καλυτερα αυριο ομως γιατι σημερα βγηκε και ο Μαρκος απο το
νοσοκομειο."Συμφωνω μαζι της και
αποφασιζουμε να δουμε μια ταινια.

Βολευομαστε σε δυο καναπεδες και
ο Ορφεας την βαζει στην τηλεοραση.
Γερνω το κεφαλι μου στον ωμο του
Μαρκου και νιωθω να ηρεμω μολις
βαζει τα χερι του γυρω μου.