Mysterious Canvas

Chapter 63

Μαρκος pov

Ακουω ενα κλαψουρισμα διπλα μου
και ανοιγω τα ματια μου μπερδεμενος.

Γυριζω πλευρο και βλεπω την Αμελεια
σε ασχημη κατασταση.Κρυος ιδρωτας
σταζει στο μετωπο της και τα ματια
της ειναι κλεισμενα.Οι γροθιες της σφιγγουν το σεντονι και δειχνει πραγματικα να ποναει.

Αμεσως σηκωνομαι και την σκουνταω
φωναζοντας το ονομα της.Μια κραυγη
βγηκε απο το στομα της και τοτε ξυπνησε.

Βαζει τα χερια της στο προσωπο
της και δειχνει να μην με εχει δει.

"Αμελεια?"Της λεω ακουμπωντας την
απαλα και σηκωνει το κεφαλι της
κοιταζοντας με με γουρλωμενα ματια.

"Εσυ?Δεν.."Με κοιταζει μπερδεμενη
και τρεμοντας σηκωνει το χερι της
χαιδευοντας το μαγουλο μου.

Αμεσως τα ματια της βουρκωνουν
και με τραβαει στην αγκαλια της.
Σφιγγω τα χερια μου γυρω της
βαζοντας το κεφαλι μου στον
λαιμο της.

Μυριζω το αρωμα της και
νιωθω το σωμα της να χαλαρωνει
στο αγγιγμα μου.

"Ηταν ενα ονειρο."Μουρμουριζει
στον εαυτο της και απομακρυνομαι
με σουφρωμενα φρυδια.

"Τι εγινε?"Την ρωταω και σκουπιζει
τα μαγουλα της.

"Ειδα οτι ειχατε πεθανει.Ολοι σας."
Λεει κοιτωντας επιμονα τον απεναντι
τοιχο και της κραταω το χερι.

"Κι ομως ειμαστε ολοι καλα."
Της χαμογελαω και αποφασιζω
να της πω τι εγινε.

Flashback

"Αυτο ειναι το σπιτι."Λεω στον Αλεξανδρο
και κανει σινιαλο στα αλλα οχηματα.

Περικυκλωνουμε το κτηριο και βγαινουμε εξω αθορυβα.Ακολουθω τον Μαξ και βρισκω την πισω πορτα.Μπαινουμε
αθορυβα και μας εντοπιζουν δυο
αντρες.

Τους σκοτωνουμε με τα οπλα που εχουν
σιγαστηρες και προχωραμε σε ενα σκοτεινο
διαδρομο.Ακουω την φωνη του Χρηστου
να πλησιαζει και τον τραβαω να
κρυφτουμε πισω απο εναν τοιχο.

Ανοιγει μια πορτα και μπαινει μεσα.
Πηγαινω κοντα για να ακουσω την συζητηση του και καταλαβαινω δυο
γνωριμες φωνες.

Γυριζω πισω στον Μαξ σοκαρισμενος
και με κοιταει περιεργα.

"Ξερω που ειναι η Αμελεια
και εχει παρεα μαζι της."
Λεω και κλεινω το στομα του
πριν μιλησει ακουγοντας τις
τελευταιες λεξεις.