Chapter 13

3K 322 317
                                    


Ξανα ακουγεται αυτος ο θορυβος
και συνοφρυωνω τα φρυδια μου.

Τι στο καλο?

"Περιμενε εδω.Παω να κοιταξω."
Μου λεει ο Μαρκος και γνεφω.

Περπαταει εως την πορτα, την
ανοιγει και βγαινει εξω κλεινοντας
την πισω του.

Καποιες δυνατες φωνες ηχουν
και φαινεται οτι υπαρχει μια
εντονη συζητηση.

Με την περιεργεια να με κατακλυζει
-οπως παντα- πλησιαζω την πορτα
διστακτικα.

Τυλιγω το χερι μου γυρω απο το
χερουλι και το κατεβαζω ανοιγοντας
την.

Τοτε ολα τα βλεμματα πεφτουν
πανω μου.Βλεπω τον Μαρκο
να παιρνει μια βαθια ανασα
θυμωμενος.

Δυο μαυροντυμενοι αντρες
με κοιτουν απο πανω μεχρι κατω.

"Νομιζω σου ειπα να μεινεις
εκει που ησουν."Μιλαει σιγανα
ενω εχει ερθει πολυ κοντα μου.

"Ανυσηχησα."Δαγκωνω το κατω
χειλος μου και ενα μικρο χαμογελο
εμφανιζεται στο προσωπο του
ωσπου μια φωνη μας διακοπτει.

"Βλεπω Μαρκο διαλεξες καλο
κομματι.Το ονοματακι σου?"
Τα ματια του αγριευουν και
πλεον ειναι μαυρα.

"Το ονοματακι της δεν σας αφορα.
Εμεις φευγουμε."

"Απο τοσο νωρις?Κριμα."
Απανταει ο ενας απο αυτους
και στρεφουν το βλεμμα τους
στον Roy που φαινεται οτι
εχει μπλεξει.

Ο Μαρκος πιανει το χερι μου
και αφου παρουμε τα πραγματα
μας βγαινουμε εξω.

"Ποιοι ηταν αυτοι?"

"Το αφεντικο του Roy και
το πρωην δικο μου."

"Γιατι δουλευες καπου?"

"Ναι συνηθως καποιοι μου ζητουν να τους κανω γκραφιτι και πληρωνομαι."

Γνεφω χωρις να συνεχιζω το θεμα και ανεβαινουμε στην μηχανη.Ξεκιναει και τυλιγω τα χερια μου γυρω του.Ακουμπω το κεφαλι μου στον ωμο του και κλεινω τα ματια μου.

"Γατουλα φτασαμε."Ακουω την φωνη
του και σηκωνω το κεφαλι μου.

Κατεβαινω απο την μηχανη κουρασμενη αλλα τελευταια στιγμη χανω την ισορροπια μου.

Ενα χερι με πιανει απο την μεση
σταθεροποιοντας με και βλεπω
τον Μαρκο να με κοιταει ανυσηχα.

"Εισαι καλα?"

"Απλα λιγο κουρασμενη."Μου ξεφευγει ενα χασμουρητο.

Mysterious CanvasWhere stories live. Discover now