Mysterious Canvas

Chapter 26

"Εε να μην ησουν τοσο ψηλος"
Του απανταει ο Ορφεας και
μολις με βλεπει ο Μαρκος
κοκκαλωνει στην θεση του.

"Ευα δεν μου ειπες οτι θα βγουμε οι δυο μας?"Λεω ηρεμα και χαμογελαστα
αλλα φυσικα ολοι καταλαβαν οτι
ειμαι πολυ νευριασμενη.Σηκωνεται αργα απο το παγκακι και τρεχει στον Ορφεα.

"Στο 'πα οτι θα με σκοτωσει!"
Κρυβεται απο πισω του και
μου ξεφευγει ενα γελακι.

"Εμεις σας αφηνουμε μονους σας
να τα πειτε."Ανακοινωνει ο Ορφεας
και πριν φυγουν τους φωναζω.

"Κατσε να σας βρω πουθενα!"
Τους απειλω και τρεχουν ουρλιαζοντας και κανοντας σαν μικρα παιδακια που μολις
ειδαν τον μπαμπουλα.

Γυριζω το κεφαλι μου μπροστα
και αγνοω τελειως τον Μαρκο.

"Θελω να μιλησουμε."
Μου προτεινει και γνεφω
δειχνοντας του να κατσει
διπλα μου.Καθισε και τον κοιταω.

"Γιατι με αγνοουσες στο σχολειο?"
Ξεκινω και περναει το χερι του
μεσα απο τα μαλλια του.

"Ειναι περιπλοκο.."

"Τι ειναι περιπλοκο?Το οτι με βρεθηκες και δεν θελεις να το παραδεχτεις?"Υψωνω την φωνη μου εκνευρισμενη.

"Δεν ειναι αυτο!"Αμεσως αναφωνει
διαφωνωντας μαζι μου.

"Τοτε τι ειναι?"Ρωταω σηκωνοντας
το σωμα μου απο το παγκακι.

"Ο Νικος μου το ειπε."

"Τι?"Τον κοιταω αφωνη.

"Ο Νικος μου ειπε να μην σε πλησιαζω και να σου μιλαω."

"Αα και δεχτηκες τοσο ευκολα?"
Λεω και ριχνω ενα πικρο γελακι
κουνωντας το κεφαλι μου
αποδοκιμαστηκα.

"Οχι.Αντιθετως του ειπα οτι με την καμια δεν θελω να σε παρατησω
αλλα.."Ξυνει τον αυχενα του νευρικος.

"Αλλα?"Τον παροτρυνω να συνεχισει και παιρνει μια ανασα.

"Με απειλησε για κατι."Το βλεμμα
του σκοτεινιαζει και για μια στιγμη
βλεπω πονο στα ματια του.

"Αα"Απαντω και αποφασιζω να
μην τον ρωτησω γι' αυτο το θεμα.

"Θα με συγχωρεσεις τωρα?"
Γνεφω και σηκωνεται κοιτωντας
την θεα σκεπτικος.

"Μου λειψες παντως.."Ανακοινωνω
με σιγανη φωνη, κοιτωντας κατω
και μπλεκω τα δαχτυλα μου οταν
αργει να απαντησει.