Mysterious Canvas

Chapter 45

Βραδιασε και της στελνω μηνυνα οτι θελω να μιλησουμε.Δεχεται και σηκωνομαι να ετοιμαστω.

Παιρνω την μηχανη και φτανω σπιτι της.
Την βλεπω να με περιμενει στην πορτα
και την πλησιαζω.

"Πρεπει να σταματησουμε να μιλαμε."
Βαζω μπροστα το προσωπειο μου και
βλεπω διαφορα συναισθηματα να περνανε
μεσα απο τα ματια της.

"Γ-γιατι?"Ρωταει και της ξεφευγει ενας
μικρος λιγμος.

"Δεν μπορω να πω."Βουρκωνουν τα ματια της και κοιταει κατω.Κανω ενα βημα μπροστα και της σηκωνω το σαγονι.

"Θα μου λειψεις."Ψυθιριζω και σκουπιζω
τα δακρυα που επεσαν στα μαγουλα της.

Το τελευταιο μας.

Σκυβω και ενωνω τα χειλη μας.
Ανταποδιδει και νιωθω ολο και
πιο πολλα δακρυα να πεφτουν.

Απομακρυνομαι και τυλιγει τα χερια της γυρω απο τον κορμο μου.Το σωμα της τρεμει στα χερια μου και κλεινω τα ματια μου για να μην με προδωσουν.

Μειναμε ετσι για λιγα λεπτα ωσπου εκανα ενα βημα πισω.

"Αντιο."Λεω και αντικριζω τα κοκκινα ματια της.Με αποχαιρεταει και μπαινει μεσα στο σπιτι.

Περναω το χερι μου μεσα απο τα μαλλια μου και ανεβαινω στην μηχανη.Γκαζωνω
και παω σε ενα τυχαιο μπαρ που βρηκα.

"Ενα σκετο διπλο ουισκι."Παραγγελνω και αναβω ενα τσιγαρο, ρουφωντας μια τζουρα.Τριβω τα ματια μου κουρασμενος
και το ποτο, κυλωντας στον λαιμο μου,
με ηρεμει.

Αμελιας pov

Κατεβαινω, βγαινοντας εξω και τοτε
τον βλεπω να σταματαει μπροστα μου.
Με πλησιαζει και παιρνω μια ανασα.

"Πρεπει να σταματησουμε να μιλαμε."
Εχασα την γη κατω απο τα ποδια μου.

"Γ-γιατι?"Μου ξεφευγει ενας λυγμος
και δαγκωνω το χειλος μου για να μην
ξεσπασω.

"Δεν μπορω να σου πω."
Βουρκωνουν τα ματια μου και κατεβαζω το κεφαλι μου.

Τι ηλιθια που ειμαι.

Σιγα μην ηθελε εμενα.Πως μπορεσα να το πιστευω αυτο?

Σηκωνει το πηγουνι μου και ψαχνω μεσα στα ματια του να βρω οποιοδηποτε συναισθημα που νιωθει.Μα, τιποτα δεν φαινεται.

"Θα μου λειψεις."Σκουπιζει καποια δακρυα που μολις επεσαν απο τα ματια μου και
ενωνει τα χειλη μας.