Mysterious Canvas

Chapter 56

Αμελιας pov

Το ταξι με αφηνει στην γωνια προς το
σπιτι μου και πληρωνοντας το, προχωραω
με γρηγορα βηματα.

Ανοιγω την τσαντα μου ψαχνωντας τα
κλειδια μου και ξαφνικα συγκρουομαι
με ενα σωμα.Νιωθω το σωμα μου να
πεφτει πισω και μια κραυγη βγαινει
απο το στομα μου.

Ομως πριν πεσω κατω, ενα δυνατο χερι
τυλιγεται γυρω μου και αμεσως απο το αρωμα της κολονιας του, καταλαβαινω οτι ειναι ο Αγνωστος.

Ανοιγω τα ματια μου και κοιταζοντας
τα δικα του τον βλεπω να χαμογελαει.

"Τι κανει εδω?"Τον ρωταω με σουφρωμενα
φρυδια καθως παρατηρω τα λερωμενα χερια του.

Δαγκωνει το κατω χειλος του και
ξυνει αμηχανα τον αυχενα του.

Υποπτο.

Σηκωνοντας το φρυδι μου αποφασιζω
να πλησιασω το στενο μιας και απο εκει
βγηκε ο Αγνωστος.

Τα ματια μου γουρλωνουν μολις βλεπω
οτι στην θεση του αθλιου γκραφιτι του
Χρηστου υπαρχει ενα αλλο μαγευτικο
θα μπορουσα να πω.

Διαβαζω το στιχακι και μενω ακινητη
για λιγο.Γυριζω προς το μερος του και
τον βλεπω να στηριζετε σε εναν τοιχο
παρατηρωντας με.

"Ποιος εισαι επιτελους και
γιατι το κανεις αυτο;"Τον ρωταω
αποφασιστικα δειχνοντας του
τον μυστηριο καμβα και τα βλεμματα
μας συναντιουνται.

Βγαζοντας ενα γελακι, λεει.
"Θα επρεπε να ειχες καταλαβει εδω
και καιρο ποιος ειμαι, Αμελια"
Δαγκωνω το χειλος μου περιεργη.

Μα γιατι δεν μπορω να τον αναγνωρισω.

Με πλησιαζει περπατοντας σταθερα
και οι παλμοι μου καλπαζουν.
Με στριμωχνει στον τοιχο πισω μου
και χαιδευει απαλα το μαγουλο μου.

"Θες να εχεις την τιμη;"Ρωταει
δειχνοντας την μασκα που κρυβει
το μισο προσωπο του.

"Βεβαιως."Παιρνω το θαρρος και
την κατεβαζω σιγα σιγα.Μολις τον
βλεπω, η ανασα μου κοβεται και
μενω ακινητη.

Δεν μπορει..

Ολο αυτον τον καιρο ο Αγνωστος ηταν
ο Αγγελος.Αναρωτιεμαι πως και δεν ειχα
ξεχωρισει τα γαλανα του ματια.

"Αυτο δεν το περιμενα."Λεω και χωρις
να το συνεισητοποιησω, σηκωσα το χερι μου και χαιδεψα το μαγουλο του.