Instant Mommy (ONGOING)

Chapter 14

Andito na kami sa labas ng ICU ni Paul nag kwekwentohan lang kami habang kumain. Sa hindi inaasahang pagkakataon nahagip ng mata ko si Dan na papunta sa kinaroroonan namin.

"WTF! Anung ginagawa niya dito?" Sabi ko sa sarili ko sa mahinang boses at bakas sa mukha ko ang gulat.

"What's wrong?" Paul asked.

"Uuuhm! Nothing." Sagot ko. Hindi ko namalayan na nakalapit na pala si Dan sa amin.

"Ohh pare andito kana pala. Mabuti pinapasok kapa ng mga guards." Sabi ni Paul kay Dan.

"Of course ako pa." Sagot niya. Hambog! Edi ikaw na!

"Sige Tish alis nako andito naman na si Dan. Sige pare alis nako." Paalam ni Paul. The eff! Langya talaga si Paul hu. Iwan ba naman ako. Aiiish! Mahabahabang katahimikan ang namagitan sa amin.

"Anung ginagawa mo dito?" Tanong ko sa kanya.

"I'm here for you. Paul said earlier na andito ka daw sa hospital because of your father. Bakit hindi mo pinaalam sakin?" Dan said.

"What for? I know you're a busy person and wala ka namang responsibilidad sa tatay ko." Sagot ko sa kanya.

"Yeeeah! Wala naman akong responsibilidad sa tatay mo pero sayo meron kasi ikaw ang kinikilalang mommy ni Zeke. He's looking for you since yesterday." Sabi ni Dan. Hindi ko alam kung anung emosyon ang pinapahiwatig nito sa tono ng pananalita niya.

"Oh my gosh! Please tell Zeke na babawi ako pag nakalabas na sa hospital si daddy. Pwede kanang umuwi Dan. Ok naman ako dito. May pasok kapa bukas." Sabi ko sa kanya. Sorry Zeke. Promise babawi si mommy pag ok na si daddy.

"No I won't leave. I'll call my secretary later na hindi ako papasok." Sabi niya.

"Ok it's up to you!" Sabi ko sa kanya. Nakatunganga lang kami hanggang umaga. Hindi namin namalayan na andito na pala si mommy.

"Ohh ma ang aga mo naman." Tanong ko kay mama habang kinikiss sya sa cheeks.

"Yes nak para makapagpahinga ka. I know you don't have enough sleep since yesterday." Sabi ni mommy tapos biglang tumingin sya sa gawi ni Dan. "Oh may kasama ka pala."

"Good Morning po Ma'am. I'm Dan Ezekiel Hechanova po Ma'am." Sabi ni Dan kay mommy sabay beso. Close kayo? Tapos kinilig naman si Mommy sa ginawa ni Dan. Duuh!

"Good Morning Dan. Let's drop the formalities: Call me Tita Anj." Sabi ni mommy kaya tumango nalang si Dan at nag smile. "Sige na anak umuwi na kayo I know Zeke is looking for you."

"Sige ma alis na po kami." Sabi ko kay mommy at nag kiss ganun din si Dan at umalis na kami. Habang naglalakad kami papuntang parking lot nag tanong si Dan.

"Bakit kilala ng mom mo si Zeke?"

"Dinala ko last time si Zeke sa bahay nung iniwan mo siya sa office. Bigla kasing tumawag si daddy tapos wala naman ako mapag-iwanan kay Zeke. Why? Hindi mo ba na received yung text ko? I texted you that day." Sabi ko.

"Ohh yeah! Naalala kuna." Sagot naman nya.

"Sige Dan I have to go. Thankyou sa pagsama." Sabi ko.

"Hatid na kita Tish." Sabi naman nya.

"May dala akong car Dan. Btw, pwede ba kung pumunta sa bahay nyo today? I want to see Zeke." Sabi ko.

"Sure. But wala kapang tulog." Sagot nya.

"It's ok Dan. I want to see Zeke kahit isang oras lang. I really miss him." Sabi ko sa kanya.

"Ok. Convoy nalang tayo Tish." Sabi niya kaya tumango nalang ako sa kanya at pumunta na sa kotse ko. After 2hrs nasa bahay na kami nila kaya pumasok kami sa loob ng bahay nila.

"Jean gising naba si Zeke?" Tanong ni Zeke sa kasambahay nila.

"Tulog pa po sir." Sagot naman ng katulong nila.

"Tish you want to sleep? Tulog pa naman si Zeke. Baka mamaya payon gigising." Sabi ni Dan. "Jean paki ayos ng guest room sa tapat ng room ni Zeke." Sigaw ni Dan sa katulong nila.

"Ok lang Dan. Don't worry about me. Hindi pa naman ako inaantok." Pagsisinungaling ko. Sa totoo lang antok na antok na ako. Nakaramdam lang ako ng antok nung nasa bahay na kami nila Dan.

"It's ok Tish. You're not good in lying." Sabi naman ni Dan at nag smile.

*Dan's POV

"It's ok Tish. You're not good in lying." Sabi ko kay Tisha. Sa totoo naman eh. Halata na kasi sa kanyang itsura.

"Sir ok na po yung guest room." Sabi ni Jean.

"Ok, salamat." Sagot ko naman. "Let's go Tish. Idadaan na kita sa guest room para makapagrest kana." Sabi ko. Kayo tumango nalang si Tisha at sumunod. Nasa tapat na kami ng kwarto. "Pasok kana."

"Salamat." Tipid na sabi ni Tish at pumasok na sa guest room. Kaya pumunta na ako sa aking kwarto at naligo tapos matutulog na sana ako ng maalala ko na galing pala kami sa hospital. Kaya kumuha ako ng tshirt ko at ng jersey short para pasuot muna kay Tisha. Kaya lumabas agad ako at pumunta sa tapat ng guest room. Nag dadalawang isip ako na kumatok kasi baka tulog na si siya. Pero kumatok padin ako ng tatlong beses at hindi nag tagal bumukas naman yung pinto.

"Sorry kung nagising kita. I brought you shirt & short. Para makapag change ka ng damit." Sabi ko sa kanya.

"Ah. It's ok hindi pa naman ako natutulog kinausap ko pa yung secretary ko na siya na muna bahala sa office. Ahhhm. Ok lang ba na hiramin ko muna yung damit mo?" Nahihiyang tanong ni Tisha sa akin.

"It's ok. Sige na maligo kana and mag pahinga. I know you're tired & sleepy." Sabi ko sa kanya. Kaya pumasok na agad siya sa loob ng kwarto. Dumaan muna ako sa kwarto ni Zeke bago pumunta sa aking kwarto. It's already 8am mamaya gising na si Zeke.

"I love you son." Sabi ko sa anak ko habang mahimbing padin ang tulog. Kaya kiniss ko nalang siya sa noo at lumabas na at nag tungo sa aking kwarto. Pagkahiga ko sa aking kama nakatulog agad ako.

🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀

Sorry for the short & matagal na UD guys. I love you 😘 Thank you!