Kinuha ko sa pad ko ang mga importanting mga kakailanganin ko para sa pag-alis ko. Nag taxi nalang ako papuntang airport. Yeah! Agad-agad ang alis ko. Hindi na ako nagpaalam kina mom & dad. Tatawagan ko nalang sila pagdating ko sa kung saan man ako dalhin ng mga paa ko.
I know Carla can handle our company. Ang inaalala ko lang ay yung company ni dad. Sorry dad & mom. I need to do this. I know they will understand.
I dialed Paul number. Naka ilang ring lang at sinagot niya naman.
"Gongju!" Masiglang bati ni Paul.
"Wangja!" Bati ko din. I don't know kung panu ko sasabihin kay Paul naaalis ako. "May favor sana ako." Pinipilit ko na wag maiyak.
"Anu? Wag mo lang ako utasan ngayon. Hindi ako makaalis sa bar ngayon." Sabi niya.
"Yeah! I know. Hindi naman ganyan eh." Sabi ko. "Kasi anu.... Kasi..." Hindi ko alam kung panu.
"Kasi anu gongju. Pabitin naman kasi to eh." Reklamo niya.
"Please help daddy sa company niya kung hindi ka busy. Please!" Sabi ko.
"Bakit? Andiyan ka naman ah."
"I'm leaving now." Sabi ko. Anytime tutulo na luha ko.
"Why? May problema ba?" Tanong niya.
"Pagaalis may problema agad? Diba pwedeng work related? Ito naman oh!" Pagsisinungaling ko at pinasigla ko pa ang boses ko. Marami na akong lies.
"Baka lang gongju. Btw, saan at hanggang kailan?" Tanong niya.
"Hmmmm. Secret! Baka sundan mo pa ako. Hahaha." Pag jojoke ko naman. "Hindi ko pa alam kung hanggang kailan."
"Ha ha ha. Ok. Let me know. Ok congju? Btw, paano si Zeke?" Tanong niya.
"I told him already. Iniwan ko din naman siya kay nanay Fely at Elsa. I know hindi nila pababayaan si Zeke. I will call him everyday naman as what I promised." Sabi ko.
"Ok. I will look Zeke for you gongju." Sabi ni Paul. At least, panatag na loob ko.
"Thankyou wangja. Sige na. I have to go. Malapit na ako sa airport. Tatawagan nalang kita. Ingat." Sabi ko.
"Sige. Take care gongju." Pagkasabi niya nun ay pinatay ko na ang tawag at umiyak. Hindi ko na talaga kayang pigilan ang pag daloy ng luha ko. Pagdating sa airport ay bumaba agad ako at pumasok. Nag check in lang ako at dumiritso sa waiting area. Hindi din naman nag tagal at magboboarding na kami. Hooo! Kaya ko to!
Tulog ako sa buong byahe. Nagising lang ako dahil sa galaw ng katabi ko. Tiningnan ko siya ng masama.
"Sorry miss." Yun lang ang kanyang sinabi at nag smirk pa. Stupid! Hindi ako sumagot. Pinasadahan ko ng tingin ang kanyang mukha. Not bad, gwapo naman siya. "Done checking me out?" Sabi niya. Feeler! I rolled my eyes so hard. Tumawa lang siya. Ang hangin talaga!
"Gwapo sana kaso hambog naman." Sabi ko sa mahina na boses. Napatingin siya sakin at nag smirk. "What?!" Sigaw ko sa kanya. Napailing nalang ito. Umayos na ako ng upo para sa pag landing namin. Can't wait! Hindi na ako tumawag kay Cynthia. I want to surprise her. Hahaha.
Pagbaba ko ay lumabas agad ako at nagpara ng cab. Sinabi ko nalang sa driver yung address. Finally, I'm back!
"Here we are ma'am." Sabi ni driver. Nag bayad lang ako at lumabas. Kumatok ako sa bahay ni Cynthia. Nasa kanya ang susi ng bahay ko.
"Coming!" Sigaw niya. Pag bukas niya ng pinto ay hindi agad siya nakapagsalita.
"Beshiewap!" Sabi ko at niyakap siya. Doon lang siya natauhan.
"OMG! I'm not dreaming? Nandito ka talaga beshiewap?" Tanong niya.
"Of course." Natatawang sabi ko sa kanya.
"Bakit hindi ka nag sabi?" Tanong niya.
"Surprise nga diba? May surprise bang sinasabi? Edi hindi na surprise yun." Natawa nalang kami. Pumasok kami sa bahay niya. "Saan si Peters?" Tanong ko ulit. Sorry, yan talaga tawag ko sa asawa ni bes. LOL.
"Nasa work niya." Sabi niya.
"Nasaan ang inaanak ko?" Tanong ko.
"Tulog. Wag mo munang guluhin. Minsan nalang ako magka me time nu." Sabi niya sa maarting boses.
"Loka! Pahiram nga ng susi ng bahay. Pagoda si tinang. Pahinga lang ako." Sabi ko. Pagod talaga ako.
"Wait, kukunin ko lang sa kwarto." Tumango lang ako at pumunta agad siya sa kwarto nila. "Here!" Sabi niya. Kinuha ko naman.
"Thanks. Alis na ako beshiewap. See you later alligator." Sabi ko at tumawa kaming dalawa.
Pumasok na ako sa bahay. I know malinis naman to dahil pinapalinasan ko to every week. Alam naman ni Cynthia na pumupunta ako dito ng hindi nagsasabi. Pumasok ako sa kwarto at nahiga. Chineck ko ang oras sa relo ko. Oras padin pala ng pilipinas ang nasa relo ko.
I want to call Zeke. I want to hear his voice. I really missed him. Tumulo na naman ang luha sa mga mata ko. I know I can do this.
Hindi niya namalayan na naka tulog na pala siya sa kakaisip kay Zeke. Minsan lang siya mag mahal palpak pa. Opps sorry. Nagising siya dahil sa katok galing sa labas ng kanyang bahay. Ayaw ko pa sanang bumangon kaso hindi talaga tumitigil ang katok sa labas. Anu bayan! Istorbo!
Padabog kung binuksan ang pinto at iniluwa ang nakangising babae na may hawak na bata. Sarap tirisin!!
"What?!" Sigaw ko. Sanay na yan sakin. Tumawa lang siya. Kita mo to! Sinigawan na nga tumawa pa. Crazy!
"Let's eat. Nagluto ako. I know you're hungry beshiewap." Sabi niya.
"Hindi ako gutom. I want to sleep more." Sabi ko. Totoo namang busog pako. "Pahingi nalang at pakilagay nalang sa ref. Thanks. Paki lock nalang din. Mwaaa." Sabi ko at naglakad papuntang kwarto.
"Ok." Pahabol na sigaw ni Cynthia. That's why I love that girl. Hehehe. Pagpasok ko ay nilock ko lang ang pinto at nahiga sa kama hanggang sa makatulog.
🦄🦄🦄🦄🦄🦄🦄🦄🦄🦄🦄
Itutuloy.....
Hanggang dito lang kinaya ng powers ko. Sorry guys. I hope you still like it. 😘
BINABASA MO ANG
Instant Mommy (ONGOING)
Fiksi UmumHer life is pretty quite & peaceful. Pero isang araw ito ay magugulo at magiging masaya gawa ng isang BATA na tatawagin siyang MOMMY.
