Γυάλινο ποτήρι

Ασφυξια

Flashback Vol 7

Ο ηλιος αρχισε να ξεπροβαλει και αμεσως το δωματιο φωτιστηκε με το υπεροχο απαλο ροζ χρωμα του ουρανου.Ανοιξα δειλα τα ματια μου μη θελοντας να σηκωθω απο το ζεστο κρεβατι.

Ο Jeff κοιμοταν ησυχος διπλα μου.Ειχαμε χρονια να κοιμηθουμε μαζι.Στην παιδικη μας ηλικια το συνηθιζαμε αλλα τα χρονια περνουσαν χωρις να το αντιληφθουμε και χαναμε μερα με την μερα την μαγεια.Ειμαι ευγνωμων που ο Jeff ξερει να την επαναφερνει.

"Ξυπνησε η μικρη Estelle;"

"Κοφτο αυτο με το μικρη." Παριστανα την θιγμενη.

"Περιμενα πως και πως να αντιδρασεις σε αυτο" μου ειπε και γελασε.Με πειραζει συνεχως και το απολαμβανω.

"Καλημερα αδελφουλα" προσθεσε.

"Καλημερα Jeff."

Επειτα απο αρκετη ωρα χουζουρεματος αποφασισα να σηκωθω να μας ετοιμασω πρωινο.
Μπορει o Jeff να ειναι υπεροχος αλλα ως ενα σημειο.

Επρεπε να του φτιαξω εγω να φαει.

"Λοιπον Estelle,τι θα κανουμε σημερα;Εχεις κατι συγκεκριμενο που θα ηθελες;" με ρωτησε με γεματο το στομα κρουασανακια.

"Δεν εχεις σχολη εσυ σημερα;"

"Λεπτομεριες.Εγω θελω να απολαυσω την αδελφουλα μου."

"Παλι να λουφαρεις θελεις."

"Μαλλον"

"Μπορω να βγω μονη Jeff δεν υπαρχει προβλημα." Τα λογια μου φανηκαν να τον πειραζουν.Ανησυχουσε για μενα.

"Οχι Estelle.Οσο ανυποφορος κι αν ειμαι θα με ανεχτεις." Χαλαρωσε λιγο.

[...]

Γυρισαμε ολη την πολη με τα ποδια.Ημασταν εξω τουλαχιστον τεσσερις ωρες.Ευτυχως η ζεστη δεν ηταν αρκετη για να εμποδισει την βολτα μας μα αρχισα να κουραζομαι.

"Η φυσικη σου κατασταση θελει βελτιωση" μου ειπε ο Jeff γελωντας.

Ειχε δικιο.Σταματουσα πολυ συχνα να ξεκουραστω.

"Παμε για καφε;Δεν μπορω αλλο" ειχα εξαντληθει.

"Ο,τι πεις!" ακομα με κοροϊδευε.

Εγω παρηγγειλα ενα γαλλικο με γευση φουντουκι ,ζαχαρη και γαλα ενω ο μικρος μου αδελφος εχοντας μπει για τα καλα στο ανοιξιατικο πνευμα ζητησε εναν φραπε με γαλα σκετο.