Γυάλινο ποτήρι

Πανέμορφη

Flashback Vol 5
Chris

Τα βλέφαρά της βάραιναν και ο μορφέας την πήρε γρήγορα στην αγκαλιά του.Θα ήθελα πολύ να ήμουν στην θέση του.

Ξάπλωνε δίπλα μου στον καναπέ.Ήθελα να την πλησιάσω και να γείρω στο πλάι της μα δεν το έκανα.Φοβόμουν.Ναι , εγώ φοβόμουν.Εγώ που είχα ξαπλώσει με αμέτρητες κοπέλες για να ικανοποιηθώ,χωρίς καμία δέσμευση,τώρα φοβόμουν.

Αυτή η κοπέλα είχε κάτι.Κάτι που σε τραβούσε.Ήταν πανέμορφη.Τα καστανά μαλλιά της έπεφταν γλυκά γύρω από το λεπτό πρόσωπό της.Και αυτά τα μάτια της..Το ορκίζομαι δεν έχω ξαναδεί τέτοια μάτια.Μιά μοναδική απόχρωση του καφέ που ταίριαζε απόλυτα με τα χρώματά της.Μα δεν ήταν μόνο αυτό.Έλαμπε.Ακόμα και βουτηγμένη στον πόνο έλαμπε.

Χθες το βράδυ περνούσα τυχαία από εκεί και είμαι ευγνώμων για αυτό.Δεν μπόρω καν να διανοηθώ τι θα συνέβαινε αν αργούσα ή αν δεν περνούσα.

Όταν κουβάλησα το γυμνό κορμί της ένιωσα ένα ρίγος.Είχε μελανιές παντού.Στα χέρια, στα πόδια, στην κοιλιά της.Όλα όμως έμοιαζαν πανέμορφα ακόμα κι έτσι.Ξέρω πως ντρέπεται που την αντίκρισα γυμνή μα δεν θα έπρεπε.Είχε καταπληκτικό σώμα.Κάθε καμπύλη,κάθε εκατοστό του κορμιού της που καλυπτόταν από το υπέροχο δέρμα της κόλαζε κάθε αρσενικό.

Δεν την άγγιξα ούτε στιγμή όμως.Δεν θα μπορούσα να το κάνω.Όταν φτάσαμε σπίτι μου και την ξάπλωσα στο κρεβάτι μου πονούσα που δεν μπορούσα να της πω πόσο λυπάμαι.Πόσο άσχημο ήταν να αγγίζει ένας μαλάκας αυτό το υπέροχο κορμί.Ευχόμουν να την γνώριζα αλλιώς.

Ήθελα να τον κυνηγήσω χθες τη νύχτα μα δεν γινόταν να την αφήσω μόνη,απροστάτευτη.Αν τον έπιανα όμως στα χέρια μου, μα το Θεό, θα τον σκότωνα.Δεν θα δίσταζα λεπτό.Δεν του αξίζει να ζει.

Τώρα,βρικιμουν ελάχιστα μακριά της και η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά.Άγγιξα με απόλυτη προσοχή τα μεταξένια μαλλιά της και τα χάιδευα κατά μήκος τους.Υπέροχη αίσθηση.

Πετάχτηκε ξαφνικά διακόπτοντας τον γαλήνιο ύπνο της.Ανακάθησε τρομαγμένη.

"Με συγχωρείς.Εγώ ήμουν.Δεν ήθελα να σε ταράξω" της είπα χαμηλόφωνα.Βλακεία μου να την αγγίξω.

"Όλα καλά.Απλώς με τρόμαξες.Φοβόμουν μήπως..."

"Μην το πεις.Όσο είμαι εγώ εδώ εσύ θα είσαι καλά.Ασφαλής.Μπορείς να κοιμηθείς αν θέλεις.Εγώ θα κάτσω δίπλα σου." Φοβόμουν μην την τρόμαζαν ακόμα και τα λόγια μου.Είχε περάσει πολλά το τελευταίο 24άωρο και χρειαζόταν ηρεμία.