Γυάλινο ποτήρι

Στάματα

Flashback Vol 6

Δεν ξέρω πόση ώρα έκλαιγα στην αγκαλιά του.Αλλά ήθελα πολύ να μείνω εκεί.Να με κρατά σφιχτά και εγώ να εισπνέω το μεθυστικό άρωμά του.

Αντιθέτως σηκώθηκα απότομα,πήρα την τσάντα μου και έφυγα βιαστικά από την εξώπορτα.Ο Chris με κοιτούσε με απορία και λύπη.Μα ήξερα πως θα καταλάβαινε.Θα με καταλάβαινε.

Γύρισα σπίτι μου.Ο Max ήταν εκεί.Καθισμένος στο σαλόνι κοιτούσε έξω από παράθυρο χαμένος στις σκέψεις του.Δεν άκουσε καν την πόρτα που άνοιξε.Αλλά αντιλήφθηκε την παρουσία μου.Μιά μέρα μού είχε πει "Όταν είσαι δίπλα μου το καταλαβαίνω από το άρωμά σου, από την αίσθηση που δίνεις στον χώρο.Την μοναδικότητα που δημιουργείς ακόμα κι αν δεν σε βλέπω."

Μπούρδες.Δεν είχα τίποτα το μοναδικό.

Γύρισε και με κοίταξε.Τα μάτια του ήταν κόκκινα απο τα δάκρυα.Το ίδιο και τα δικά μου.Δεν κουνήθηκε.Πήγα εγώ κοντά του.Τον αγκάλιασα.Η αλήθεια είναι πως δεν το περίμενε.Με δέχτηκε όμως και με απαλές κινήσεις τοποθέτησε με προσόχη τα χέρια του στην πλάτη μου.

"Σ'αγαπώ Estelle.Δεν θα άγγιζα ποτέ καμία άλλη.Σου το ορκίζομαι ψυχή μου" μου ψυθίρισε στο αυτί.

"Το ξέρω Max.Το ξέρω." του απάντησα το ίδιο χαμηλόφωνα.

Φυσικά και το ήξερα.Τον πίστευα.Όχι γιατί είμαι αθώα ή τυφλωμένη από έρωτα.Αλλά γιατί τον ξέρω.Θα πέθαινε για μενα ο Max.

{Τι ειρωνεία!}

Απομακρύνθηκα ελαφρώς από την ζεστή αγκαλιά του και τον φίλησα απαλά στο στόμα.Ανταπέδωσε.Αλλά το φιλί πήρε άλλη διάσταση.Έγινε ερωτικό.Τα χέρια του κατέβηκαν αργά αλλά σταθερά και χάιδεψαν την μέση μου.Με κοίταξε στα μάτια και μου είπε για ακόμα μία φορά "συγνώμη".Με οδήγησε στο δωμάτιό μας.

Δεν μπορούσα όμως να τον αφήσω να συνεχίσει.Δεν μπορούσα να τον αφήσω να δει τους μώλωπες στο κορμί μου.Ντρεπόμουν.Και ακόμα κι αν ήξερα πως είχε κατανόηση και άπειρη αγάπη για να γιατρέψει όλες τις πληγές μου δεν ήθελα να μιλήσω.Σε κανέναν.Ήθελα απλώς να ξεχάσω.Δεν συμβαίνει αυτό μερικές φορές;Να μην μιλάμε για κάτι που μας πονάει με την ελπίδα να το ξεχάσουμε;

"Max..Max όχι.."

Συνέχισε να με φιλάει και πήγε να βγάλει την μπλούζα μου.

"Max σταμάτα!" τσίριξα και τον χτύπησα δυνατά για να απελευθερωθώ από το κράτημά του.