Γυάλινο ποτήρι

Πατέρας

Μετά από τέσσερις μήνες
Εstelle

"Να μας ζήσει κουμπάρα!" είπε η Annie και με αγκάλιασε χαρίζοντας μου ένα από τα πιο όμορφα χαμόγελα της.

Την αγκάλιασα κι εγώ και πήρα από το χεράκι την κόρη μου - που πλέον είχε μάθει να περπατάει πολύ καλά - και κατευθυνθηκαμε προς το αυτοκίνητο.

"Σας περίμενα κορίτσια μου." μου είπε και με φίλησε πεταχτά στο στόμα. Μου άνοιξε την πόρτα και η Annie μας αποχαιρέτησε με μια ακόμα αγκαλιά.

"Σας εύχομαι τα καλύτερα. Μακάρι να πάνε όλα πράγματι όσο καλά θέλετε. Να μου τις προσέχεις εσύ. Σας αγαπώ τόσο πολύ! "

Είχε δακρύσει και το μακιγιάζ της χάλασε με μιας. Ξεκίνησαν να ρέουν δάκρυα και από τα δικά μου μάγουλα. Αυτή την φορά ήξερα. Ήξερα πως θα κάνω καιρό να την δω και κατάλαβα. Κατάλαβα πόσα σημαίνει για μένα. Πόσο πολύ μου στάθηκε. Και την αγαπώ κι εγώ. Και το ξέρει. Δεν θα την ξεχάσω. Δεν μπορώ άλλωστε. Εγώ φεύγω για να ξεχάσω άλλα . Άλλον. Για να πάρω την Luna μακριά από αυτόν. Γιατί αν μάθει θα θέλει εξηγήσεις. Κι εγώ δεν θα τις έχω. Πλέον δημιουργώ μια νέα οικογένεια. Μια νέα αρχή. Είναι εδώ και με στηρίζει τους τελευταίους τέσσερις μήνες. Δεν έλειψε ποτέ.

Τόσο ευχάριστος και γλυκός πάντα. Φοβήθηκα αρχικά. Και έπειτα από εκείνο το βράδυ νόμιζα πως θα με μισεί που τον εγκατέλειψα στην γκαλερί. Έχει κατανόηση όμως. Και επιμονή. Ήθελε να με ξαναδεί. Και μάλιστα όχι μια αλλά πολλές φορές. Κι εγώ του μίλησα. Όχι πολλά. Ίσα ίσα για να μην ρωτήσει περαιτέρω. Μόνο τα βασικά. Εξάλλου έχω και ένα παιδί. Δεν μπορώ να μην εξηγήσω από που προήλθε. Την αγάπησε κι αυτήν αμέσως. Κι αυτή βέβαια τον συμπαθεί πάρα πολύ. Όλο θέλει να παίζει μαζί του. Της στέκεται σαν πατέρας. Της δίνει το παράδειγμα που χρειάζεται. Κι αυτή τον κοιτα στα μάτια. Είμαστε χαρούμενοι. Ο πόνος υποχωρεί. Δεν θα δεχτώ ξανά αυτόν στην ζωή μου. Μόνος του με άφησε. Ξανά. Δεν μπορώ να λυγισω. Έκλαψα θρηνησα. Αλλά φτάνει. Ως εδώ. Δική μου η ζωή. Είμαι μικρή για αυτόν τον Γολγοθά. Βρήκα όμως κάποιον που δέχεται να με στηρίξει. Γιατί ο Andrew είναι ο άντρας που θα ήθελα. Σκληρός και μαλακός ταυτόχρονα. Εργατικός και καλός σαν πατέρας. Απόλυτο αρσενικό.

Με αγαπάει λέει. Τον πιστεύω. Κι ας μην με ξέρει. Ίσως να μιλά αληθινά. Εξάλλου δεν είναι πολλοί που θα δεχοντουσαν μια γυναίκα με παιδί και ένα άθλιο παρελθόν. Αυτός δεν με σιχάθηκε. Δεν με μίσησε. Αντίθετα μαθαίνει να με αγαπά. Τον θαυμάζω όμως κι εγώ. Είναι καλός σε όλα. Και στην δουλειά του ειδικά. Για αυτό και φεύγουμε. Είχε μια πρόταση. Πολύ καλή. Θα μετακομίσουμε στα Χανιά. Υπήρξε καλή αφορμή για μένα. Ήθελα να ξεφύγω. Να βρεθώ μακριά του. Να μην τον δω πότε ξανά μπροστά μου. Να χαθώ από τον χάρτη του. Ήρθε η ώρα να κάνω κι εγώ ότι έκανε αυτός.