ACCIDENTALLY MAYBE (on going)

Chapter 12: SHE IN HIS HOUSE

< So from now on, live-in na sila!!!!! >

Samara's POV

Ang ganda ng bahay ni Hiro. Mag-isa lang siyang tumitira with his personal chef and personal maid na mula nung bata niya pa maid. Hanep, yaman!

YUng chef pala ang pangalan niya Chef Nico. Mataba siyang kalbo. No offense pero magaling siyang magluto. Ang sarap nung bulalo niya!!! Super nabusog ako. :P

Si Manang Nana yung maid niya pero tinatawag siyang Lola Nana ni Hiro. Mukha siyang masungit, promise! Tapos kapag tinitignan niya ako feeling ko nakairap siya sa akin.

"Baka." Tawag ako ni Hiro.

Ewan. Pero lagi niya akong tinatawag na 'baka' kanina pa. Baka siya ng baka, feeling ko naman hindi ako mukhang baka. huhu. Super panlalait na talaga ang nakuha sa kanya.

Lumapit ako sa kaya. MAy ibinigay siya sa aking paper bag.

"Magbihis ka."

Pagkakuha ko ng paperbag, umalis na agad siya. Hay, hindi ko tuloy siya napasalamatan.

Naglakad-lakad ako. Compared sa bahay nila, I mean yung buong pamilya nila, mas maliit ito. Super liit nito.haha. Kasi yun nakakalula ang laki samatalang ito, okay lang naman. Malaki din at hindi nakakaligaw.haha

May nakita akong open na pintuan. Ang laking kwarto!!!

Pasok agad ako sa comfort room.

Ang laki din. Nanliliit talaga ako. Kasi iba ito sa tinutuluyan ko dati sa States. Kasya na ako dun pero dito wahahaw !!! Gusto kong magrequest ng ganito kalaking bahay kay lolo. haha

Bihis. Bihis. Bihis.

Medyo malaki yung damit saka maluwang yung pajama. Pero okay na, mapagtyatyagaan ko na ito. Pink kasi ang kulay eh. haha

Inilagay ko yung wedding gown ko sa paper bag. Ipinagkasya ko. Masira ang masira.

NAsira nga yung paperbag. :(

Lalabas na sana ako nang marinig kong may pumasok.

Sumara ang pintuan.

May kumatok.

"Sir Hiro."

"Pasok Lola."

Bumukas ang pintuan.

Wahhh! Gusto ko sanang lumabas eh. Wala naman sa ugali ko ang makinig sa usapan ng iba. KAsi naman, malay ko ba kung kwarto nga ito ni HIro. huhu

"Hindi naman sa nakikialam ako sa personal mong buhay pero---"

"Kung si Mandy ang pag-uusapan natin Lola, wag muna ngayon."

"Hindi naman sa ganoon. Masyado ka pang bata para magpakasal."

"May patutunguhan naman ito. Lalaganap ang business namin. Ito muna ang iisipin ko. I have to divert my attention to other things bukod kay Mandy."

"Si Samara."

Yes naman. Narinig ko ang pangalan ko. ^^

"Maghihiwalay din naman kami. Kung ayaw niyo siya para sa akin, mas lalo ako."

Aray naman! Sabi ko na nga ba, dapat hindi ako nakikinig sa usapan.

"Tumawag si Mandy kanina dito. Tinatanong ka. PAsensya na pero nagsinungaling ako."

"Sinabi ko na sa kanyang ikinasal na ako."

Mahabang katahimikan.

"Magpahinga ka na. Magkatabi ba kayo ni Samara na matutulog?"