ACCIDENTALLY MAYBE (on going)

Chapter 17: THE PAST'S COMEBACK

< Oh sino si Past? Aba malay ko, basahin niyo dali!!! >

Samara's POV

Excited na ako, isang linggo na lang at magiging si Belle na ako. Nang malaman ng mga tao

na kami ni Hiro ang gaganap na bida, naging laging usapan ang stage play. Nakakalungkot

lang na sa gabing din yun ang concert ng Music Club kaya marami din ang nanghihinayang na

hindi makapanood.

Kasi naman, awful daw ang stage plays sabi ni Markus. Hmp, well iibahin ko ngayon.

Nagreserve na rin ako ng ticket para kay Wabby. Tinawagan ko si Lolo pero sabi ng

sekretarya niya busy daw siya. Lagi namang ganoon, sanay na ako. Buti na lang at supportive

ang bestfriend ko. Supportive din sila Markus at Ridge kahit lagi nilang inaasar si Hiro sa

role niya. Buti nga maganda yung script eh, parang modernized Beauty and the Beast. Hanga

na talaga ako sa talent ni Kira na magsulat.

"No Gaston!" sigaw ko habang dahan-dahang tumatakbo papalapit sa kaklase kong ang role ay

ang kontrabida. Hinarangan ko si Hiro. "He is not a beast!"

"Don't protect that beast. You're choosing him over me?" Bahagya niya akong hinila tapos

kunwarian akong napa-upo sa may kalayuan.

"Gaston!!!!" sigaw ko nang ihanda na ni Charles yung pana niya.

Tapos ....

"Hiro!" tawag ni Kira. Bukod sa pagiging scriptwriter, siya na din ang naging direktor.

"Part na yan na mag-aaway kayo ni Charles."

Napakamot si Hiro ng ulo. "I just don't get it. Bakit merong kontrabida? Hindi ba pwedeng

magbago na lang ako ng anyo and tapos na ang story?"

Tumayo ako tapos nilapitan ko siya. "Kahit fairytale ito, hindi naman agad-agad ay happily

ever after na."

"Oo na, oo na." Tinalikuran niya ako.

"Break muna tayo ng ten minutes," si Kira. "Try to memorize the script Hiro."

"Oo na Direk," sarcastic niyang sagot. "Tara na sa canteen."

Nauna nang lumabas si Hiro kasama yung iba pang cast.

"Samara, halika na."

As usual, laging nauunang maglakad sa akin si Kira. I'm used to it naman na eh. Nadatnan na

namin sila Markus at Ridge na kumakain na samatalang si Hiro, nagagalit dun sa waiter hindi

ko alam kung bakit. Ang init na naman ng ulo niya. Bagay niya talaga ang maging beast.

Nag-order na rin ako nang lapitan ako ng waiter.

Masarap ang kwentuhan namin ni Ridge about sa stage play nang ang maingay naming

kapaligiran napalitan ng nakakabinging katahimikan. Tapos yung mga tao nakatingin sa iisang

direksyon.

Naglalakad palapit sa amin yung isang babae. Ngayon ko lang siya nakita pero matagal-tagal

naman na ako kaya dapat just once ay nakita ko na siya pero hindi eh. Naka-uniform din