Mucize Bir Hayat

Kız İsteme

''Kızım artık evin içinde dolaşıp durmasana beynim döndü sana bakacağım diye'' dediğinde babama gözlerimi devirip ''baba bugün beni istemeye geliyorlar farkında mısın?!'' dediğim de babam elleriyle birbirine çarparak ters ters bana bakarak ''zaten her şeyiniz dümdüz gitti de sen heyecan yapıyorsun! Konuşturma beni şimdi defne!'' dediğinde kaçacak yer bulamayacağım derken annem imdadıma yetişmişti. 

Annem ile babam o  geceden sonra tam barışmamakla birlikte kavga da etmiyorlardı. Daha doğrusu babam hatalı olduğu için ses çıkarmıyor yıllar sonra evde annem her dediği oluyordu. Annem babama son bir şans vermişken babam da annemin bir daha geri gelmeyeceğini biliyordu. 

''Bülent kızımızın yüzüne yaptığını daha ne kadar vuracaksın?! Tamam işte hatalarını telafi ediyorlar.'' dediğinde annemin haddinden fazla babama karşı ciddiydi. Babam elini ağzına götürüp boğazını temizledikten sonra babam ''tamam tamam'' dedikten sonra bana bakıp ''git gözümün önünde panik yapma'' dediğinde tekli koltuğuna oturmuş eline de gazetesini alarak okumaya başlamış kendini gazetenin arkasına kapatmıştı. 

Biz de annemle mutfağa giderek akşam için yemek hazırlığı yaparken anneme dönüp ''Anne iyisiniz demi babamla?'' diye sorduğum da annem fırına attığı böreğe bakarken bana ters ters bakarak ''baban sana fırça atmakla haklı!'' dediğinde fırındaki böreği çevirip kapatmıştı. 

Gözlerimi devirerek arkasından koştururken ''ya anne?!'' dediğim de annem durup bana bakarak '' o geceden beri hiç konuşmuyoruz kızım konuşmadık! Tamam mı?!'' dediğinde elimi karnıma götürerek ''torunun için anne'' dediğimde annem pişen pazı sarmasının altını kapatıp bana aniden döndüğünde ''sen ömer'e dua et ömer'e. Yoksa hayatta dönmezdim!'' dediğinde ben şok olmuştum. 

''Ay anne'' dediğimde annem yanıma gelip beni ilk kolumdan cimcirerek ''kızım bak bu adam seni seviyor ben bunu gözlerinde gördüm'' dediğinde şöyle bir kendimi geri çekmiştim. Şöyle bir düşündüğümde ''biliyorum anne'' dediğimde annem bana bir tane vurarak ''kızım sen salak mısın?! Bu devirde sevmek değil sevilmek insanı mutlu ediyor! Ben damadımı sevdim üzme!'' dediğinde anneme şok içerisinde bakıyordum. 

Annem beni değil de ömeri destekliyordu. ''Anne sen kimin tarafındasın?!'' dediğinde elini beline koyarak ''kalben seninleyim ama mantıken ömer'in! Akıllı çocuk vesselam'' dediğinde şöyle gözlerini kapatıp bana vurduktan sonra ''börek yandı börek! Tutma kızım beni tutma!'' dediğinde annemin hala bu tavırda olduğuna inanamıyordum. 

Kızlar mutfağa geldiğinde ''ay zeynep teyze sen neler yaptın böyle mis gibi kokuyor'' dediğinde annem sedanın eline bir tane vurarak ''aaa kızım dokunma bereketi kaçar akşam yersiniz işte'' dediğinde gözlerimi devirerek ''annem biricik damadına yaptı da çok kıymetli!'' dediğimde annem bana dönerek ''kıymetli tabi senin gibi bir keçiyi bastırdı bana torun verdi tabi kıymetli'' dediğinde ağzım birazcık daha açılmıştı. 

Nihan ''defne kızım senin pabuç dama atılmış valla'' dediğinde seda ellerini göğsünün altında birleştirerek ''defne olmasa o torun olacak acaba zeynep teyze?'' dediğinde annem bilmiş bilmiş konuşarak ''o adamın her türlü çocuğu olur ama benim deli kızımı uslandırmış çocuk yapmış sen buna gel'' dediğinde annemin dedikleri beni iyice şaşırtıyordu. Sedayı dürtüp ''ayol tamam yeter! Belli annem ömere laf ettirmicek!'' dediğimde nihan ''zeynep teyzenin gözüne girmiş bir kere hadi hayırlısı defne artık bir şey oldu mu zeynep teyze senin başına devşir'' dediğinde seda ile nihan gülerken ben hiç gülmüyordum.