Sesi o kadar sakinleştirici ve güzeldi ki... Bir meleğin sesi nasıldır hiçbir fikrim olmasa da buna yakın bir şey olduğuna emindim. O an fark ettim ki ben Ed'e karşı artık bir şeyler hissetmiyordum. 'Hissetmek' kelimesi kesinlikle şu an üzerimde bır...
Please can we start something new, 'cause I wanna heal all the wounds. - Scott Helman
-
Eveet bir yeni bölümle daha karşınızdayım! Ve size beni çok mutlu eden haberlerim var: ED'İN KONSERİNE GİTTİM BAYA BAYA neyse detaylar bölüm bitişinde olucak :)))) (Aşağıya eklediğim konserde çektiğim bi foto uzaktım ama olsun...)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ayrıca multiye eklediğim şarkı da Scottaşkımın onunla dinleyebilirsiniz kendisi de çok tatlıştır biliyorum çünküü ONUNLA TANIŞTIM SAKİN KALAMIYORUM
Birde şunu da söylemeliyim ki bölüm Ed'in ağzından. Aslında Ed'in ağzından yazılan diğer kısımlar gibi kesit olacaktı ama ben bi bölüm değerinde olduğunu düşündüm. Her neyse iyi okumalaar xx
-
Kapının çalışı televizyona odaklı gözlerimi girişe doğru çevirmeme sebep olduğunda kucağımda yer edinmiş Graham'ı koltuğa bıraktım, kapıyı açmaya gittim. Umudum kafamı daha da allak bullak etmeyecek birinin gelmiş olması yönündeydi. Bugün yeterince yorucu geçiyordu zaten. İlk olarak birkaç gün önce barda tanıştığım "menajer" olan kişinin sadece bir sahtekardan ibaret olduğunu öğrenmiştim. Bu da son günlerimi boş umutlarla geçirdiğimi gösteriyordu. Ardından ise Melody ile karşılaşmıştım, onunla uzak olmak da beni her geçen gün daha fazla zorluyordu ama hala olanları hazmedebilmiş değildim. Şimdi bir de bunların üzerine onun karnında gördüğüm sargı bezi eklenmişti ve ona ne olduğunu düşünmeden duramıyordum.
Saçlarımı karıştırdıktan sonra derin bir nefes verdim, kapıyı araladım. "Hey komşu! Bak sana ne getirdim." Alex yüzündeki gülümsemeyi daha da genişletip avuçları içindeki plastik kabı gösterdi. Ben daha konuşmaya fırsat bulamadan "Tamam, ipucu veriyorum o zaman havuçlu kek!" diye devam etti.
"Bu mutluluğunu neye borçluyuz acaba?" derken girebileceğine dair elimle salonu göstermiş, içeri adım atmasının ardından ise kapıyı kapatmıştım.
"Güne güzel başladım diyelim." Hafifçe omzunu silkip koltukta yerini aldı.
"Ah senin adına sevindim. 'Güne güzel başlamak' uzun süredir bana uğramıyor da." Kafamı hafifçe sallayıp oturmak yerine koltuğun yanında durdum.
"Bir şey olmuş. Yani... Bildiğim sebepler dışında. Hemen anlatmanı bekliyorum, Sheeran."
"Pekala... Dinlerken bir şeyler içmek ister misin? Çay yapmıştım zaten istersen ikimize de koyabilirim." Baş parmağım ile mutfağı gösterdim, beni onaylamasından sonra ise masaya bıraktığı plastik kabı alıp adımlarımı mutfağa doğru sürdürdüm.
