Love Connections [Under Revision]

Chapter 42 -- Not Fighting

Meaganne's  POV

Totoo ba ito?! Hahahahaha.

Ang sakit! Sobra! One of my bestfriends and my boyfriend? Is this some kind of sick joke?!

"Meaganne..."

"Meaganne what Terrence?!"

"I'm sorry.." Nakayuko na siya na para bang nahihiya.

"Ineexpect ko sana na sabihin mo na di yun totoo pero.." Napapikit ako.

"Huli na nagmalaman ko. Lumaban ako! Meg, maniwala ka sa akin..." Hinawakan niya ang dalawang kamay ko.

"Why would I?! You broke my trust!!" Sigaw ko.

"Meg, sorry na please..."

"Pinangarap kong sumaya..hindi masaktan."

"Alam ko..alam ko.." Lumuhod siya sa harap ko habang hawak hawak ang mga kamay ko.

"What do you know?! Fck Terrence! I can't believe you!!"

"Please..."

"What will your please and sorry do?! Nothing Terrence!! Nothing!!" 

"Please, pagusapan natin to.."

"I'm tired of hearing your explanations!! Let me go!!" Kumakalas ako sa mga hawak niya.

"Guys.." I see Athali crying. I'm sorry Atha. I know this is not what you want for your birthday. We ruined everything..

"Meg please..just let me explain.."

"Just let me go!!"

"Gusto ko lang naman linawin sayo na hindi ko iyon ginusto, Meg.."

"Whatever, Terrence. None of your stupid apologies! I have made my decision!" Napatigil siya sa mga sinambit ko at tinignan ako ng may pagmamakaawa. Hindi ko alam kung maaawa ba ako sa kanya o lalo lang akong magagalit.

"What decision?" Ramdam ko ang lamig ng hangin at tensyon sa aming dalawa.

"I'm giving you up, Terrence..I'm breaking up with you.."

Di ko na tinignan ang reaksyon niya kasi alam kong pag nilingunan ko siya magbabago ang isip ko. Bakit ganito? May ginawa ba akong masama para malasin ako ng ganito? Nakakainis na nakakaiyak. Pati ang desisyon ko hindi ko na alam kung tama ba o hindi. Pag lumaban naman kasi ako parang wala lang din. Wala lang ding mangyayari. Nilapitan ko si Stella at niyakap siya.

"I'm very thankful na sinabi mo sa amin.. You're a true friend Stella, Thank you..very much.." Pagkatapos noon ay tumakbo na ako palabas. Ang sakit sakit! He's my first love and I didn't expect that he will be my heartbreak too.

Hindi ako galit kay Sabel kasi di ko magawang magalit sa kanya. Bestfriend ko pa rin naman siya. Ipit din naman ang pagsasama nila ni Jupiter. Bahala na nga lang sila! Pumunta na lang ako ng playground as usual umiiyak nanaman ako.

*Wosssshhhh

O__________O

Eh? Multo?

Hay Meg, you're illusioning things! porket heartbroken ka..porket ikakasal na ang mahal mo..

ANG SAKIT! napatigil naman ako nung may pumatong na kamay sa balikat ko.

"WAAAAHH!! Wag po!!"

"HAHAHAHAHA!!" I know that laugh. -___-

"Takot ka talaga sa multo!" Asar ni Athalie sa akin.

"Baliw, ano ginagawa mo dito?" Umupo siya sa isang swing sa tabi ko.

"How are you feeling?"

"Fine, I guess."

"You shouldn't have done that Meg.."

"Done what?"

"Break up."

"AT BAKIT HIN--"

"Masyado naman tong Warfeak!" Tinakpan niya ang bibig ko.

"Alam mo, ang swerte mo nga, Meg eh.."

"Swerte ba yung ganon? My boyfriend is getting married with one of our friends. It's not lucky!" Eto nanaman tayo umiiyak. Eh anong magagawa ko.

"You know why?" Tumingin siya sa akin ng seryoso. 

"Hindi nga eh diba?" Inirapan ko siya.

"Ang taray ah!" Binatukan niya naman ako.

"Oh mas warfreak ka nga eh! Bakit nga kasi?" Tumingin siya sa kawalan at nagbuntong hininga.

"You are very lucky because it's only an arranged marriage yo--"

"Hindi yun arr--" Binatukan niya ako ulit T___T Ano ba yan hurt na nga ako emotionally pati ba naman physically -___-

"Ako muna kasi eh no!"

"Oo na!"

"Well yun nga arranged marriage lang ang iyo ang akin naman unexpected accident.." 

"Ath--"

"Yung point ko Meg..Yung sa state ko hindi ko na pwedeng ipaglaban pa pero yung iyo may chansa pa. Terrence loves you so much. I seen his face when you said those heartbreaking words.." Napayuko na lang ako. Parang ayokong makinig sa kanya.

"He is very much hurt right now.Nagwawala siya nung umalis ako. I know Terrence is at fault pero you guys can give yourselves a chance! Mahal nyo naman ang isa't isa kaya pwede nyo pang malampasan itong kinakaharap nyo." Ganon ba ako kahina?

"Ang paglet go mo sa kanya..Alam mo ba ang ibig sabihin noon? Meaning nun, Hindi mo siya minahal Kasi siya lang ang lumaban Meg, Hindi ka lumaban." Pagiyak na lang ang tangi kong ginawa.

"If that's what you want, Meg. I'll respect it." Niyakapa ko siya. A hug of a bestfriend. I want this day to be happy for her. It's her birthday right? Pinunasan ko ang mga luha ko.

"Happy Birthday! Let's go and Celebrate your birthday!" Hinila ko siya at magkasama kaming nagdiwang ng masaya even though na alam ko sa sarili ko na hindi ako masaya.

-

Fefefefeedbacks pleaseee? ^^